Σάββατο, Ιουνίου 30, 2007

Ευχαριστούμε, ευχαριστούμε, ευχαριστούμε!


Φίλοι επισκέπτες και ακροατές. Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε πως είστε μπόλικοι, αγνοούσαμε όμως πόσο πολύ θέλετε να στηρίξετε ενεργητικά την προσπάθειά μας. Στο post που είχαμε αναρτήσει για την ψηφοφορία της Ελευθεροτυπίας για τις πιο αγαπημένες εκπομπές στο ραδιόφωνο ανταποκριθήκατε - και μάλιστα χωρίς τσιγκουνιές. Μας στηρίξατε σε τέτοιο βαθμό που ο συντάκτης της στήλης Τετράδιο, ο συνάδελφος Δημήτρης Κανελλόπουλος απόρησε αν έχουμε τόσο "σουξέ ή αν έπεσε σύρμα". Δικαίως απόρησε ο άνθρωπος αφού το ποσοστό που του έβγαινε (90%) θυμίζει πιο πολύ εκλογικό ποσοστό του Μπάαθ στο Σανταμικό Ιράκ ή δημοσκόπηση στην Αλβανία του Χότζα.
Δεν έπεσε σύρμα, έπεσε ασύρματο. Αρκούσε ένα post για να μπείτε στον κόπο να ρίξετε ένα ψηφαλάκι και σ' εμάς και για να αποδείξετε ότι στηρίζετε με πάθος τις όποιες επιλογές σας.

Τι άλλο να πούμε παρά ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!

ΥΓ: Επίσης, η στάση σας αποδεικνύει για μία περαιτέρω φορά την τρομερή ισχύ του μέσου που λέγεται Ίντερνετ και στο οποίο σκοπεύουμε να κάνουμε κι άλλα πράγματα πλην του παραδοσιακού (πλέον) blog.

Παρασκευή, Ιουνίου 29, 2007

Η ρίζα του κακού που δεν ξεριζώνεται


Η Πάρνηθα από το Google Earth την ώρα του χαμού

«Κάθε φορά που βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο αυξάνονται δραματικά οι πυρκαγιές», έλεγε χθες κάποιος δασολόγος στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, αφήνοντας σαφείς υπαινιγμούς για τα κίνητρα που μπορεί να έχουν οι όποιοι εμπρηστές.
Ίσως και να στέκει η θεωρία που κρύβεται πίσω από τους υπαινιγμούς αλλά δεν φτάνει στη ρίζα του κακού.
Η ρίζα του κακού, δυστυχώς, δεν είναι αντιμετωπίσιμη διότι έχει απλωθεί μέσα στις ψυχές 10.000.000 συμπολιτών μας που οι περισσότεροι δηλώνουν άνθρωποι όντες κτήνη.
Η ρίζα του κακού είναι κατ’ εξοχήν πνευματική και κανείς στις ημέρες μας δεν επιθυμεί να υποστεί τις υλικές απώλειες της διεξαγωγής ενός πνευματικού πολέμου.
Ρίζα του κακού είμαστε όλοι μας, θλιβερά ανθρωπάκια που μεριμνούμε μόνο για να γεμίσουμε την γαστέρα και να ικανοποιήσουμε το υπογάστριό μας.
Ρίζα του κακού είναι ο κάθε γορίλας κι η κάθε νερόκοτα που τσαντίστηκαν απλά επειδή οι στάχτες από το καμένο δάσος λέρωσαν τα αυτοκίνητά τους.
Ρίζα του κακού είναι ο υπάνθρωπος με το αυθαίρετο στα καμένα που λαδώνει για να ηλεκτροδοτηθεί το κολόσπιτό του και απαιτεί από την εκάστοτε κατοχική κυβέρνηση να το νομιμοποιήσει.
Οι κυβερνήσεις, όλες μα όλες, είναι κατοχικές και ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπίζονται μια και συνιστούν βασικό παράγοντα αποκτήνωσης της μάζας και αφανισμού του περιβαλλοντικού πλούτου.
Ρίζα του κακού είναι ο πορνοβοσκός πολιτικάντης που εκπορνεύει τον ραγιά ψηφοφόρο πετώντας του ένα ξεροκόμματο ή μια υπόσχεση με αντάλλαγμα την ίδια του την συνείδηση.
Ρίζα του κακού είναι ο θεομίσητος εργολάβος που τσιμέντωσε τα όνειρα των λίγων που αξίζουν κι αδίκως υποφέρουν σε μια Ελλάδα φάντασμα του εαυτού της.
Ρίζα του κακού είναι ο αχρείος «αγανακτισμένος πολίτης» που φωνάζει μπροστά στην κάμερα μόλις συμβεί κάτι και την επομένη στηρίζει την πολιτική που το προκάλεσε.
Αυτές οι ρίζες δεν ξεριζώνονται. Το αύριο θα είναι χειρότερο για όλους.

Τετάρτη, Ιουνίου 27, 2007

«Νόου τουντέι, γιου λιβ, Ακρόπολις κλόουζντ, ζγλουρπς!»


24 Ιουνίου 2007. Σφίξαν οι ζέστες, φωνάζουν οι τηλεστάρ να φυλαχτούμε από τη ζέστη, οι μετεωρολόγοι πέφτουν σαν βροχή στα παράθυρα, άρα όλα ήταν ΟΚ για μια ωραία βόλτα καταμεσήμερο στο κλεινόν άστυ. Ιδανική ώρα η δευτέρα μεσημβρινή. Υπό σκιάν έχουμε 41° Κελσίου, καταμεσής του δρόμου βαράει καμιά πενηντάρα στο χαλαρό.
Πρώτος προορισμός η Ακρόπολις.
Αληθινά είναι πανέμορφη όταν την αντικρίζεις στο σκληρό μεσημεριανό φως. Κρίμα που δεν μπορούμε να φτάσουμε μέχρι τον ιερό βράχο. Οι υπάλληλοι του υπουργείου που είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον της φύλαξης του χώρου αποφάσισαν να μην την φυλάξουν ημέρα Κυριακή αλλά αντίθετα να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους. Μια που έχουν τα κλειδιά, τράβηξαν δυο τρεις βόλτες τα λουκέτα και την κλείσανε!

Από κοντά και οι συμβασιούχοι. Στα πανό τους διάβαζα την θέση τους πως καλύπτουν «πάγιες και διαρκείς ανάγκες». Τελικά το κράτος έχει την πάγια και διαρκή ανάγκη να ξεφορτωθεί τον σωρευμένο κόπρο του Αυγείου που έχει κάνει ρεσάλτο στις καλά αμειβόμενες καρέκλες τα τελευταία 100 χρόνια.
Μπροστά μας βρέθηκε ένας συμπαθέστατος τουρίστας από την Κούβα(!) ο οποίος είχε μπαφιάσει από την ζέστη και μας εξηγούσε την απογοήτευσή του αλλά και το ζόρι που τράβαγε από τον πρόωρο καύσωνα: «Η Κούβα και η Ελλάδα βρίσκονται στον ίδιο παράλληλο αλλά εδώ έχετε αφόρητα έντονη ακτινοβολία». Και να ‘ταν μόνο αυτό; Έχει κάνει τόσες χιλιάδες μίλια και έφαγε πόρτα από τους πάγια και διαρκώς αναγκαίους χωρίς να κατορθώσει να εκπληρώσει ένα όνειρο ζωής: να περπατήσει στην Ακρόπολη!
Μόνο από μακριά είδε την Ακρόπολη ο φίλος από την Κούβα. Φρόντισαν γι' αυτό οι καλύπτοντες «πάγιες και διαρκείς ανάγκες»...

Την ώρα που μας εξηγούσε τα καθέκαστα σκέφτηκα πως ίσως θα ήταν χρήσιμη μια μεταγραφή του (έστω ασθενούς) Φιντέλ στην Ελλάδα. Αυτή τη φορά δεν θα μας χρειαζόταν για να αποτρέψει μια αμερικανική απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων αλλά να χαλάσει το μεγάλο κόλπο των ανθρωπόμορφων χοίρων.
Περπατήσαμε προς την είσοδο που βρίσκεται στα δεξιά του Ηρωδείου. Εκεί, γκρουπ από θερμόπληκτους Κινέζους, Ιταλούς και Ισπανούς που είχαν την ίδια έμπνευση με τη δική μας, προσπαθούσαν να πείσουν δυο βαριεστημένους υπαλλήλους του χώρου να τους ανοίξουν.
«Νόου τουντέι, γιου λιβ, Ακρόπολις κλόουζντ», μουρμούριζε νωθρά ένας νεαρός με ελαφρολαϊκιά κοτσιδούλα και παγωτό πύραυλο ανά χείρας. Τα αγγλικά καμακίου Συντάγματος διεκόπτοντο από τα ηδυπαθή «ζγλουρπς» που παρήγαγε το παιχνίδισμα της γλώσσας του κοτσιδάκια με τον πύραυλο.
Ο μάγκας με τον πύραυλο και η κυριούλα με το υφάκι...

Στη συνέχεια μαζεύτηκαν κι άλλοι σκληρά εργαζόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι, θεματοφύλακες του πολιτισμού και άρχισαν τα χάχανα και τα γελάκια.
«Καλά κάνουν!», φώναξε ένας ξέμπαρκος παππούλης που είδε την σκηνή. «Αφού τους παίρνει καλά κάνουν!», συνέχισε και απομακρύνθηκε χρησιμοποιώντας ένα Αθηναϊκό free press της πλάκας ως αλεξήλιο.
Δεν καταφέραμε μεν να ανεβούμε στην Ακρόπολη αλλά αποζημιωθήκαμε πλήρως. Κατ’ αρχάς αγοράσαμε ελπίδες. Παίξαμε Τζόκερ και Λόττο σ’ ένα προπατζίδικο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου στο οποίο πρέπει να συχνάζουν ένιοι εκ των αρχαιοτέρων «φιλίππων» των Αθηνών – κοντολογίς αλογομούρηδες. Αυτό το καταλάβαμε όταν καθόμασταν και βάζαμε τελίτσες στα δελτία και μας πλησίασε ένας παππούς που προηγουμένως βρισκόταν στον γκισέ: «Συγγνώμη, καινούριοι είστε στο μαγαζί;» ρώτησε με νόημα.
«Μάλλον» του απάντησα αδημονώντας για την συνέχιση του σκεπτικού του πρεσβύτη.
«Σίγουρα είστε καινούριοι, αλλιώς δεν θα καθόσασταν στην θέση μου. Εδώ, ξέρετε, παίζουμε ιππόδρομο και καθένας από εμάς έχει την θέση του. Εσείς κάθεστε στην δική μου. Παρακαλώ να φύγετε».
Δεν θέλαμε να προβούμε σε αντεθνικές πράξεις μειώνοντας τα έσοδα του ΟΔΙΕ και φύγαμε. Τον ευχαριστήσαμε για την ενημέρωση και κατευθυνθήκαμε στην εγγύτερη κρεπερί που υπό τοιαύτας συνθήκας θύμιζε το αντίσκηνο του Ρόμελ όταν του έπαιρνε τα σώβρακα ο Μοντγκόμερι στο Τομπρούκ και το Ελ Αλαμέιν.
Μολόγα τα μολόγα τα αν παίζουνε στ' αλόγατα.

Ξαναπεράσαμε από την Διονυσίου Αρεοπαγίτου και είδαμε το όμορφο εκκλησάκι της Αγίας Σοφίας. Δυστυχώς, ήταν κλειστό και δεν μπορέσαμε να μπούμε μέσα για να ανάψουμε ένα κερί. Φτάνοντας, ωστόσο, στην πόρτα είδαμε μια αφισέτα η οποία διαφήμιζε μια λαχειοφόρο αγορά για την ενίσχυση του Μεροπείου Ιδρύματος με έπαθλο ένα Daihatsu Terios 1.5. Ο τζόγος στην είσοδο της εκκλησίας. Στο μέλλον, αν ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος εκλέγεται με τις ευλογίες των «προοδευτικών» ή εν γένει της ατλαντικής αριστεράς, ίσως να δούμε και φρουτάκια στα ιερά... (Με τον όρο φρουτάκια εννούμε τους μονόχειρες ληστές των καζίνο).
Στον κύκλο η ανακοίνωση για την λαχειοφόρο αγορά.

Επόμενος σταθμός το μουσείο της Ακροπόλεως. Η διαφήμισή του είναι ευθέως ανάλογη με το αίσθημα της αποστροφής που σου προκαλεί η θέα του. Αυτό το κτίσμα λες και ανηγέρθη για να δικαιώσει τον Art Director του GEO και των Αδιάβροχων, τον Δημητράκη (ή Masta of Dizasta) που υποστηρίζει ότι είναι δίδυμο αρχιτεκτονικό αδελφάκι της αμερικάνικης πρεσβείας.
Τουλάχιστον σ' αυτό το μουσείο θα νιώθουν άνετα (ένεκα σχεδίου) αρκετοί συνάδελφοι δημοσιογράφοι.

Μα τω Θεώ είναι φτυστή η πρεσβεία! Δίκιο έχει ο άνθρωπος. Η εν λόγω ομοιότητα ίσως να ευθύνεται για την ευαρέσκεια των πολιτικών ηγετών στο νέο μουσείο της Ακρόπολης με την παλιά ασχήμια.
Πήγαμε δεξιά του, πήγαμε ζερβά του, πήγαμε μπρος, πήγαμε πίσω, από παντού θύμιζε το «Λος Πρεσβείος» που ‘λεγε κι η αξέχαστη Ήλια Λιβυκού στην ταινία (Σάντα Τσικίτα) με τον Λογοθετίδη.
Ενδιαφέρουσες πινελιές στο όλο θέαμα ήταν ένα μισογκρεμισμένο οίκημα στο όπισθεν της πρεσβείας (συγγνώμη, του μουσείου) που είχε κολλημένη την ταμπέλα «Ενοικιάζεται». Δίπλα του ένα ερειπωμένο αρχοντικό, μέσα στο οποίο πρέπει να λάμβανε χώρα ένα ελευθεριακό «πάρτι» με σκληρή μουσική και (ίσως, λέω ίσως) σκληρότερες ουσίες.
Ιδού το απομεινάρι του κτηρίου που «ενοικιάζεται».

Οι αφίσες αυτοδιαφήμισης του μουσείου εξίσου απροκρουστικές με αυτό. Καρυάτιδες με κράνη εργάτου ατένιζαν το νεοελλαδικό τίποτα στο οποίο είναι καθηλωμένες. Το αρχαίο κάλλος όταν παντρεύεται την δυτικότροπη νεωτερική χυδαιότητα τεκνοποιεί τερατόμορφες αφίσες. Το μόνο κέρδος που αποεμένει είναι μια σειρά από ποσά με μπόλικα κρατικά μηδενικά στον λογαριασμό του αεριτζή-διαφημιστή.
Και γαμώ τις αισθητικές το κράτος σου λέω. Βουλγαράκης και τα μυαλά στις ψήφους! Σημειωτέον, ο Βουλγαράκης έχει γράψει ιστορία ως ΟΥΚάς-αστραπή!

Βαδίζοντας άσκοπα στην περιοχή αντικρίσαμε κι ένα ενδιαφέρον νεοκλασσικό οίκημα επί της οδού Γουέμπστερ. Ακριβώς μπροστά στην οξώπορτά του δυο πέτρες που ομοίαζαν επικίνδυνα με αρχαία υπολείματα κτίσματος. Όσο να ‘ναι, περισσεύουν οι αρχαιότητες στην Αθήνα. Δεν είναι δα και τόσο κακό οι ιδιοκτήτες κάθε νεοκλασσικού να κοτσάρουν δυο-τρεις στο κατώφλι τους. Ενδέχεται να κάνουν καλό φενγκ σούι.
Αξιοσημείωτη λεπτομέρεια είναι ότι στο εν λόγω νεοκλασσικό της οδού Γουέμπστερ στα κουδούνια δεν αναγράφονται ονόματα ιδιοκτητών αλλά «1ος όροφος, 2ος όροφος κ.ο.κ». Την ίδια συνήθεια έχουν οι απρόσιτοι ιδιοκτήτες αρκετών κτισμάτων της χώρας – ειδικά στο ιστορικό κέντρο γίνεται πανικός.
Κατά την ταπεινή μου άποψη το «1ος όροφος, 2ος όροφος κ.ο.κ» είναι ένα από τα σύμβολα της νεώτερης ελλαδικής «μεγαλοαστικής» τάξης. Η αποξένωση από την ευρύτερη κοινωνία, από την «χυδαία μάζα» που χρησιμοποιείται ως βατήρας για να σκαρφαλώνουν οι επιτήδειοι απεικονίζεται με ακρίβεια στα ανώνυμα κουδούνια τους.
Και μια απορία: οι επιστολογράφοι που απευθύνουν τα γράμματά τους στους ιδιοκτήτες των ανώνυμων κουδουνιών τι γράφουν στην θέση του παραλήπτη; «Πρώτος όροφος;» Πλάκα θα ‘χει.
Αρχαίες πέτρες μπροστά στο νεοκλασσικό (και καλά) με τα ανώνυμα κουδούνια...

Τέλος, περάσαμε από ένα πρακτορείο ξένου τύπου που βρίσκεται κοντά στην στάση «Ακρόπολις» του ΜΕΤΡΟ. Εκεί είδαμε το εξώφυλλο της χρονιάς: μια έκδοση της διεθνούς αλυσίδας “Lonely Planet” με τίτλο “Greek Islands – Ελληνικά Νησιά”. Στο εξώφυλλο ένας σούπερ παπάς που μοιάζει περισσότερο με τον Rick Rubin, θρυλικό παραγωγό της Def Jam, παρά με ιερέα. Βάζω στοίχημα πως οι ξένοι που θα πάρουν τον τουριστικό οδηγό και θα έρθουν Ελλάδα θα γυρνάνε στις ρούγες των νησιών και θα ρωτάνε σε ποια μπάντα παίζει ο παπάς.
Βοήθειά μας.

ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ!!!

Πέμπτη, Ιουνίου 21, 2007

Πώς ο άνθρωπος πούλησε τη δροσιά για ένα μήλο


«Η κόλαση είναι ψυχρή επειδή συμβολίζει την απόσταση της αμαρτίας από τη θαλπωρή που προσφέρει ο δρόμος του Θεού» ισχυρίζονται μερικοί θεολόγοι.
Όμως, το αλάνθαστο λαϊκό αισθητήριο τους διαψεύδει: «η κόλαση είναι φωτιά, είναι ζέστη, είναι Αθήνα χωρίς κλιματισμό, είναι Ομόνοια περιμένοντας το μετρό».
Σίγουρα έχουν δίκιο. Ουδέναν έχω ακούσει να λέει «κόλαση» όταν κάνει πολύ κρύο.
Αυτή η λέξη ταιριάζει γάντι σε περιπτώσεις όπως αυτή που διανύουμε.
Ιδρώνεις, γλαρώνεις, καταρρέεις μέσα σ’ ένα λουτρό εκτυφλωτικού ήλιου, την ίδια στιγμή που είσαι υποχρεωμένος να δουλεύεις κι από πάνω.
Ο ήλιος όταν δεν είναι ντάλα, κρυφογελάει πίσω από τα βουνά με την κασκαρίκα που οργάνωσε το καταμεσήμερο.
Προθέρμανε τον αστικό φούρνο που θα σε ψήσει.
Το βράδυ θερίζεις τη φωτιά που έσπειρε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Λαγοκοιμάσαι και ξυπνάς κάθιδρος, προσπαθώντας να σβήσεις το πυρ πίνοντας νερό και το μόνο που κατορθώνεις είναι να τουμπανιάζεις σαν βάτραχος.
Η πνευματική σου κατάσταση είναι επιεικώς ληθαργική και ο νους εργάζεται στο ρελαντί σαν τις μηχανές των αυτοκινήτων που κολήσανε στην κίνηση.
Κάθε μετακίνηση σού υπενθυμίζει την τεράστια πατάτα που διέπραξε ο λαχανοκέφαλος Αδάμ όταν έφαγε το ρημαδομήλο που του πάσαρε η τσούγδω η Εύα.
Πρέπει να είναι το ακριβότερο μήλο που πουλήθηκε ποτέ!
Αντίτιμο ήταν ο αιώνιος βασανισμός μας και υποτίθεται πως λάβαμε (όταν το χωνέψαμε) τη γνώση του καλού και του κακού.
Μετά τη γνώση ήλθε η τηλεόραση.
Μας έπιασε κώτσους ο όφις ο αρχαίος, κατάπτυστη αισχροκέρδεια και δεν βρέθηκε ένας Τσιαμτσίκας ή ένας Ευαγγελάτος να τον καταγγείλει.
Κι ύστερα σου λένε να μην χρησιμοποιείς το κλιματιστικό λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου ετσετερά, ετσετερά.
Ναι, κάνε τον οικολόγο παληκάρι μου για να δροσίζονται οι άλλοι.
Κι αν ψηθείς από τη μια πλευρά να μας το πεις να σε γυρίσουμε κι απ’ την άλλη.

Σάββατο, Ιουνίου 16, 2007

Ψηφίστε (αν θέλετε) Αδιάβροχους!


Η Ελευθεροτυπία κάνει γκάλοπ για τις αγαπημένες ραδιοφωνικές εκπομπές και σταθμούς των αναγνωστών της. Συγκεκριμένα, αυτή η πρωτοβουλία γίνεται γνωστή από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και κατατοπιστική σαββατιάτικη ραδιοφωνική στήλη του Δημήτρη Κανελλόπουλου που τιτλοφορείται "Τετράδιο".
Εκεί διαβάζουμε ότι: "Για να μάθουμε (και να γνωρίζουμε) όλοι τι ραδιόφωνο ακούμε. Ψηφίστε ποιος είναι ο αγαπημένος σας σταθμός (ή εκπομπή) με ένα mail στο kaneldim@enet.gr ή με ένα τηλεφώνημα στο 210-9296516.Δεν χρειάζεται να μας πείτε πολλά (εκτός κι αν θέλετε δηλαδή) παρά μόνο το ραδιόφωνο που ακούτε. Είναι μια ευκαιρία να χαρτογραφήσουμε τα ραδιοφωνικά γούστα των αναγνωστών της «Ε»".

Όσοι, λοιπόν από εσάς έχετε διαθέσιμο λίγο χρόνο για να στηρίξετε τους Αδιάβροχους, κάντε τον κόπο και σας ευχαριστούμε προκαταβολικά.

Μετά τιμής,

εκ του εκλογικού κέντρου των Αδιάβροχων

Βαγγέλης Αντώναρος & Νίκος Αθανασάκης

Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007

«Ζεϊμπέκικο»: Το νέο CD των Αδιάβροχων είναι γεγονός!


Αύριο, πρώτα ο Θεός, να μην λείψει κανείς από την εκπομπή. Ούτε κανείς ούτε κανίς ούτε ντόπερμαν. Θα παρουσιαστεί σε πανελλήνια πρώτη (λέμε τώρα) η νέα ηχητική πανδαισία των Αδιάβροχων με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Παπανδρέου, η οποία φέρει τον τίτλο «Ζεϊμπέκικο». Σας προσφέρουμε μια πρώτη ιντερνετική γεύση με το εξώφυλλο. Ακολουθούν λίστες τυχερών ακροατών.
Σημείωση: Τα CD μπορείτε να τα παραλαμβάνετε από τον σταθμό καθ' όλη την διάρκεια του 24ώρου.

2 Ιουλίου 2007 (δικαιούχοι «αδιάθετων» αντιτύπων Μουνιόθ Καπέλου)

Κωνσταντίνα Κόφρα
Νίκος Ρώτας
Γιώργος Κωνσταντέλης
Ηλιάννα Νιάσκου
Γιώργος Θάνος
Λεγάκης Σωτήρης
Αρα Γαζαριάν
Μαρούλης Ιωάννης
Μούχας Αλέξιος
Ρουμελιώτης Χαράλαμπος
Βασίλης Γαβαλάς
Ντόγια Ειρήνη
Γεωργατζής Δημοσθένης
Τσαμόπουλος Ιωάννης
Σφετούδης Παρασκευάς
Μπακαλούδης Δημήτρης
Μυλωνάς Αναστάσιος
Νίκος Κούρτης
Μιχάλης Καμπούρης
Ζώρζος Μερκούρης
Δασκαλάκης Βαγγέλης
Κασμέρης Βασίλης
Κατρής Βασίλης
Φώτης Ράπτης

28 Ιουνίου 2007 (10 δικαιούχοι Ζεϊμπέκικου) Κουίζ για το ποιος είναι ο αριθμός της Ντάουνινγκ Στριτ στην οποία κατοικεί ο εκάστοτε πρωθυπουργός της Αγγλίας. Η σωστή απάντηση είναι ο αριθμός 10.

1. Μαλβίνα Μαυρομμάτη
2. Μαρία Βαλλέρα
3. Φράνσις Μιχαήλ
4. Σταύρος Αποστόλου
5. Σώζος Βασίλης
6. Λεγάκης Σωτήρης
7. Παύλος Νικολάου
8. Καραγιάννη Αλεξάνδρα
9. Κώστας Χαϊκάλης
10.Κωνσταντέλης Γιώργος


25 Ιουνίου 2007 (6 δικαιούχοι Μακέτου)
Κουίζ για τα πόσα χρόνια ζωής έκλεισε ο Σημίτης στις 23/06/2007 (71). Σημείωση: οι παραλαβές από Τετάρτη 27 Ιουνίου


1. Κώστας Βλάχος
2. Δημήτρης Μπουρόλιας
3. Γιάννης Μήτρακας
4. Γιώργος Θάνος
5. Τζανέτος Καραντζής
6. Μαρία Φεστερίδου


23 Ιουνίου 2007 (10 δικαιούχοι)
Κουίζ για την λεκτική επίθεση («Εσύ Μαυροκέφαλε!») που δέχτηκε ο Γιώργος Παπανδρέου όταν δούλευε στα ξένα.

1. Γιώργος Γρίβας
2. Βασίλης Τρουμπούκης
3. Ασουκίδης Θανάσης
4. Στέλιος Γκούμας
5. Δημήτρης Βασιλειάδης
6. Μπουρόλιας Δημήτρης
7. Αντωνία Κυραρίνη
8. Ευαγγελία Μυλωνά
9. Χαράλαμπος Ανδρέου
10. Χάρης Φλώρος


21 Ιουνίου 2007 (10 δικαιούχοι)
Κουίζ για TV spot όπου η Κανέλλη διαφήμιζε λαχανικά Froza

1. Μούχας Αλέξιος
2. Αλέκος Παπαμιχαλόπουλος
3. Μανώλης Σπυριδάκης
4. Γιώργος Κωνσταντέλης
5. Γ. Αλεβιζάκης
6. Παύλος Τζώρτζογλου
7. Μαρία Βαλλέρα
8. Γκιουβές Νίκος
9. Χρήστος Αποστολόπουλος
10. Νίκος Καρβέλας

20 CD - 18 δικαιούχοι (κλήρωση Α΄)

1. ΛAZOΣ ΛAZAΡOΣ
2. TOΛHΣ ZHΣOΠOYΛOΣ
3. KΩΣTAΣ TΣAPTΣAΛHΣ
4. XATZHΓEΩPΓIOY BAΓΓEΛHΣ
5. ΠOΛIAΣ NIKOΣ
6. TATIANA APNAOYTH
7. ΧΑΡΗΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ
8. ΓI0ΠAN0Y PEΓΓINA
9. KAMΠAΣ ΔIONYΣHΣ
10. ΓEΩPΓAPAKH EYAΓΓEΛIA
11. ΓIΩTA KPIAΛAKOY Χ 2
12. ΠETΡOΠOYΛOΣ ΣTAYΡOΣ Χ 2
13. ΜΑΡΙΑ ΦΕΣΤΕΡΙΔΟΥ
14. ΒΙΚΥ ΦΑΡΑΖΗ
15. ΠΩΛINA ΓKOYMA
16. ΕΛΕΝΗ ΜΩΡΑΪΤΟΥ
17. ΜΑΡΙΟΣ ΤΣΟΥΚΑΤΟΣ
18. ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΟΥΣΑΣ

Κλήρωση 19ης Ioυνίου 2007 (50 τυχεροί)

1. MΠOYΣIΩTHΣ ΛEΩNIΔAΣ
2. MAUPAKAKHΣ IΩANNHΣ
3. TEMΠΛHΣ ΓEΩPΓIOΣ
4. ΣTAYPOY MAPIOΣ
5. ΓEΩPΓAKOΠOYΛOY ΣTAMATINA
6. PHΓOΠOYΛOΣ ANTΩNHΣ
7. KAMΠAΣ ΔIONYΣHΣ
8. ΠAΣXAΛIΔOY MAIPH
9. MIΛINAΣ APHΣ
10. ΣTAMATATOΣ ΣTEΦANOΣ
11. ΠAΠAΣ ΘANAΣHΣ
12. ΣTAMATATOΣ ΓEPAΣΙΜΟΣ
13. ΡΩΤΑΣ ΝΙΚΟΣ
14. APΓOYΣΛIΔHΣ ΠANAΓIΩTHΣ
15. ΛAΘOYPAΣ ΓIANNHΣ.
16. TΣIΡIMΩKOY HΛEKTΡA
17. ΠAΠAΔHMHTPOΠOYΛOΣ ΠANAΓIΩTHΣ
18. ΓI0ΠAN0Y PEΓΓINA
19. MΠEΣHΣ ΓEΩP
20. ΠANAΓIΩTHΣ KAΠETANAΣ
21. METAΞAKHΣ ΓIANNHΣ
22. ΣΩTHPAKHΣ ΓEΩPΓIOΣ
23. BETTOΣ ΔHMHTPHΣ
24. ΛAMΠIΡHΣ ΓIANNHΣ
25. ΔHMHTPHΣ ΣΠYPOΠOYΛOΣ
26. ΨYXOΓIOΣ ΓIΩPΓOΣ
27. ΠAΠAΔOΠOYΛOΣ IΩANNHΣ
28. ZAXAPAKHΣ ΓPHΓOPHΣ
29. MIXAHΛIΔHΣ IΩANNHΣ
30. MΠOYMHΣ ΠETPOΣ
31. ΝΑΣΕΡ ΓΑΡΥΦΑΛΙΑ
32. ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
33. ΗΓΟΥΜΕΝΙΔΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
34. ΝΤΑΝΑ ΜΑΡΙΑ
35. ΜΕΪΝΤΑΝΗ ΤΟΥΛΑ
36. ΜΑΓΙΑΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
37. ΜΑΡΩΝΙΤΗ ΖΩΗ
38. ΔΗΜΑΚΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
39. ANΔPITΣOΠOYΛOΣ ΘEOΔΩPOΣ
40. KAMΠOYKOY MAPINA
41. ΠOΛYΔOYΛHΣ ΓIΩPΓOΣ
42. KAPYΣTINOΣ ANΔPEAΣ
43. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΝΑΤΣΙΚΑΣ
44. ΜΑΡΟΥΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
45. KΩNΣTANTINOΣ KONTOΓIANNHΣ
46. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΣ
47. ΚΑΤΣΑΦΑΔΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
48. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΕΦΗ
49. ΛΑΧΑΝΙΩΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
50. ΒΟΥΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007

Όταν δεν έχεις μυαλό προστατεύεις μόνο το μαλλί


Ψωμιάδης: δεν φοράει κράνος στη μηχανή για να μην του χαλάσει το μαλλί και το θέλει σένιο για τις εκδηλώσεις. Για ό,τι υπάρχει κάτω από το μαλλί δεν ανησυχεί (σε περίπτωση ατυχήματος) εφόσον θεωρεί το τσερβέλο του ακατοίκητο.
Ψωμιάδης: ο νόμος δεν τον αφορά είναι για τους άλλους. Αν τον είχε κουμπάρο ίσως και να τον σεβόταν.
Ψωμιάδης: θα μπορούσε να φορέσει κράνος αν του έδινες μια ασορτί ασπίδα για να νομίσει πως είναι στρατιώτης του Μεγαλέξαντρου. Τη μοτοσυκλέτα την παρεξήγησε για Βουκεφάλα.
Τροχαία Θεσσαλονίκης: δεν βλέπει τηλεόραση, δεν διαβάζει εφημερίδες, δεν ακούει ραδιόφωνα, δεν μπαίνει στο Ίντερνετ, δεν κυκλοφορεί στη Θεσσαλονίκη. Αν έκανε ένα από τα προαναφερθέντα θα έβλεπε τον Ψωμιάδη να κυκλοφορεί ξε-κράνωτος.
Δεν μπορώ να διανοηθώ πως οι τροχαίοι βλέπουν τον διασκεδαστή-νομάρχη και δεν τον γράφουν.
Μιχάλης Λιάπης: Ενημερώνεται – αν και με λίγη χρονοκαθυστέρηση. Είδε τον Ψωμιάδη να κυκλοφορεί όπως κυκλοφορεί και διέταξε(!) την Τροχαία να «γράψει» τον Πανίκα.
Ωραία εικόνα χώρας: αν δίνει κλήσεις ο υπουργός μεταφορών τότε οι αστυνόμοι καλό είναι να βγάζουν προϋπολογισμό και να υπολογίζουν τις συντάξεις, αφού ούτως ή άλλως τη δουλειά τους δεν την κάνουν.
Κυβέρνηση: θλίψη, άγχος, στεναχώρια επειδή οι Αμερικάνοι μας λένε να ρυθμίσουμε εμείς και τα Σκόπια τη διαφορά του ονόματος και το ζήτημα «από διεθνές γίνεται διμερές».
Αξιοζήλευτη αυτογνωσία: «είμαστε τόσο κιοτήδες και ανίκανοι που θεωρούμε πιο πιθανό η Νέα Ζηλανδία και τη Ζάμπια να πείσουν τους Σκοπιανούς παρά η… ισχυρή Ελλάδα».
Και το ανέκδοτο της ημέρας: η βρετανική οργάνωση Privacy International δημοσίευσε έκθεση σύμφωνα με την οποία: «οι πρακτικές της Google όσον αφορά την προστασία των προσωπικών δεδομένων των χρηστών είναι οι χειρότερες μεταξύ των μεγαλύτερων προορισμών του Διαδικτύου».
Ενώ τα 4.000.000 των καμερών παρακολούθησης που έχουν διασπαρεί στην Αγγλία προστατεύουν την ιδιωτική ζωή...

Τρίτη, Ιουνίου 12, 2007

Εφιάλτης στο στρουμφοχωριό!


Άρχισαν τα βουντού! Η μαύρη μαγεία στην υπηρεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο Μητσοτάκης συναντήθηκε με τον Καραμανλή και μίλησε για εκλογές το φθινόπωρο και «νίκη της Νέας Δημοκρατίας».
Για τα μάτια του κόσμου, ο Επίτιμος έκανε «επίθεση» στο ΠΑΣΟΚ ενώ την ουσιαστική επίθεση της μαγγανείας, της βασκανίας και της φαρμακείας την υπέστη ο Καραμανλής, ο οποίος πρέπει να σβουρίξει έναν ξεγυρισμένο αγιασμό στο Μαξίμου.
Κάτσε να γίνει καλά ο Χριστόδουλος, να φορτώσει ένα βυτιοφόρο αγιασμό και να ‘ρθει να ξορκίσει τα ντουβάρια, τα πατώματα και τα σωβατεπί του Μαξίμου.
Τώρα, το αν θα γίνει καλά ο Μακαριώτατος σηκώνει συζήτηση μια και ο Μητσοτάκης επισκέφτηκε κι εκείνον στο νοσοκομείο!
Επίσης, ο Ψηλός δεν ξέχασε τους ανοιχτούς λογαριασμούς που έχει τα τελευταία 3000 χρόνια με τον λαό και παρότρυνε τα κυβερνητικά στελέχη να μην κάνουν παροχές αλλά… μεταρρυθμίσεις.
Σε κάποιο σημείο η παρέμβαση Μητσοτάκη είχε αχρείαστη πολυλογία. Είπε ο αμίμητος κάτι αυτονόητο περί κλοπής και πολιτικής αναφερόμενος στα επιχειρήματα του Γιώργου Παπανδρέου: «Δεν είναι πολιτική ούτε για χαμαιτυπείο αυτή που κάνει, όταν λέει ότι η ΝΔ ανέβηκε στην εξουσία για να κλέψει».
Σαφέστατα δεν ανέβηκε η ΝΔ στην εξουσία για να κλέψει.
Για να το κάνει αυτό χρειάζεται τον κατάλληλο αρχηγό…
Ο ποιοτικός πρώην πρωθυπουργός πρέπει να πάσχει από διαλείψεις και κενά μνήμης. Δεν εξηγείται αλλιώς η διαπίστωσή του:
«Δυστυχώς έχει πέσει πολύ χαμηλά το επίπεδο της πολιτικής μας ζωής. Εγώ παλιός πολιτικός ανατριχιάζω όταν ακούω αυτά που λέγονται».
Αν του διαφεύγει πρέπει να του θυμίσουμε το σέξι καλοκαίρι του ’65 όταν λέγονταν ακόμα χειρότερα πράγματα.
Έξαλλοι πολίτες έκαιγαν εφημερίδες, βλαστήμαγαν «αποστάτες» πολιτικούς και τους αποκαλούσαν «καθάρματα».
Το καλύτερο και το αστειότερο, ο Μητσοτάκης το άφησε για το τέλος.
Αναφορικά με το Σκοπιανό είπε ότι δεν έχει αντιληφθεί «πίεση των Αμερικάνων» προς την ελληνική κυβέρνηση.
Καλό ε;

Πέμπτη, Ιουνίου 07, 2007

Ωραίος πατριώτης ο Ψωμιάδης! «Ιζμίρ» η Σμύρνη με την υποστήριξη της νομαρχίας του…


Στο κλαδικό έντυπο Business Today, την Πέμπτη 7/06/2007 δημοσιεύτηκε μια καταχώρηση της οργάνωσης ONENATURE - MIAΦΥΣΗ (έτσι χωρίς κενά ανάμεσα στις λέξεις).
Εκεί διαφημιζόταν η «Ένωση Ελλήνων και Τούρκων ποδηλατιστών για την ειρήνη και την συμφιλίωση και κατά των κλιματικών αλλαγών και της ρύπανσης του περιβάλλοντος». Που το κακό; Μια χαρά είναι και πάντα τέτοια. Με μια διαφορά. Η Σμύρνη στην (ελληνική) αφίσσα αναγράφεται «Ιζμίρ», όπως δηλαδή την προφέρουν οι Τούρκοι. Λες και το Λονδίνο το λέμε Λόντον ή την Κοπεγχάχη την γράφουμε Κόπενχέιγκεν.
Κι αυτό με την υποστηριξη της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης του υπερπατριώτη (εδώ γελάμε) Ψωμιάδη που θέλει να κάνει την Θεσσαλονίκη Ντουμπάι. Οι Τούρκοι κάνουν εξωτερική πολιτική μέχρι και στην χειραψία και ημείς οι αχαρακτήριστοι χαρίζουμε νομαρχίες στους Ψωμιάδηδες.
Βρε ουστ!

Φιλιώ Χαϊδεμένου: Ο αγώνας μιας «συνωστισμένης»


«Ο νους μου φεύγει ξανά και πηγαίνει σε μέρη που με πονάνε, σε μέρη που δε θα ξεχάσω ποτέ· ο πόνος θα σταματήσει μόνο όταν πεθάνω. [...]
Νομίζω ότι όλοι εμείς που διωχτήκαμε, που υποφέραμε, που ξεσπιτωθήκαμε, που αποκτήσαμε βίαια μια νέα πατρίδα, δε θα λησμονήσουμε ποτέ τον τόπο μας, τη Μικρά Ασία.
Πάντα θα μας πονάει η θύμησή της, όσα κι αν περάσαμε από τότε, και πάντα το μυαλό μας θα ξαναγυρίζει σ’ εκείνα τα χρόνια, στις ρίζες μας».
Λόγια της Φιλιώς Χαϊδεμένου, από το βιβλίο της «Τρεις αιώνες μια ζωή» (εκδ. Λιβάνης).
Η γιαγιά Φιλιώ απεβίωσε εχθές.
Ολόκληρη τη ζωή της (η οποία υπερέβη τον αιώνα!) την αφιέρωσε στη διατήρηση της μνήμης του Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Η γιαγιά Φιλιώ ήταν μια «συνωστισμένη» σύμφωνα με το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού, δηλαδή ήταν πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία.
Ο πρωθυπουργός εξέφρασε τα «ειλικρινή» του συλλυπητήρια στην οικογένεια της αείμνηστης γιαγιάς, αλλά στην ουσία ήταν αχρείαστα.
Εδώ και καιρό τα είχε στείλει τα συλλυπητήρια σ’ ολόκληρο τον Μικρασιατικό Ελληνισμό με το κατάπτυστο βιβλίο της κ. Ρεπούση και την ανεξήγητη ανοχή του σε αυτό.
Ο κ. Καραμανλής είπε ότι θα την θυμάται την Φιλιώ Χαϊδεμένου με αγάπη και συγκίνηση.
Με αγάπη και συγκίνηση θυμούνται οι απόγονοι των προσφύγων και των σφαγιασθέντων Ελλήνων τους δικούς τους κ. πρωθυπουργέ.
Τον τελευταίο καιρό μάλιστα, όσο τους θυμούνται τόσο μεγαλύτερη ανήμπορη οργή σφυροκοπά τα μηνίγγια τους, αναλογιζόμενοι τον εξωραϊσμό της τουρκικής βαρβαρότητας που διδάσκονται οι νέες γενιές.
Η ανήμπορη οργή κι η απογοήτευση μπορούν κάλλιστα να μετουσιωθούν σε εκδικητική μανία με πρώτο θύμα τις επιδόσεις της μεσοχωρίτικης κυβέρνησης στην κάλπη!
Ίσως αυτό να αποτελεί έναν εύσχημο και πολιτισμένο τρόπο για τον ψηφοφόρο-εκδικητή για να αποστείλει τα συλλυπητήριά του στην κυβέρνηση που καλύπτει και προωθεί τον Ρεπουσισμό στην εκπαίδευση.

Τετάρτη, Ιουνίου 06, 2007

Οι πάγοι λιώνουν, οι ποντικοί τρώνε καλώδια και οι... τρωκτικοί τον άμπακο


Προχθές εορταζόταν η «Παγκόσμια Ημέρα του Περιβάλλοντος». Οι Παγκόσμιες Ημέρες είναι κάτι σαν τα μνημόσυνα αλλά στο πιο υποκριτικό τους.
Αυτός είναι κι ο λόγος που έλκουν την προσοχή των καναλιών και των πονηρών πολιτευτών.
Ο Καραμανλής δήλωσε ότι η «υποβάθμιση του περιβάλλοντος απειλεί τον πλανήτη», την ίδια στιγμή που η πραγματικότητα δείχνει ότι η υποβάθμιση της πολιτικής απειλεί την Ελλάδα.
Εν τω μεταξύ, ο Γιώργος Παπανδρέου που δεν μπορεί να κρύψει τον ενθουσιασμό του από την επαφή του με τους ιθαγενείς Έλληνες, έκανε δηλώσεις για το περιβάλλον στον δήμο Εχέδωρου της Θεσσαλονίκης.
Μόλις τελειώσει η επίπονη προεκλογική περίοδος θα πάει στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης για τζόγκινγκ.
Επίσης, αν το καλοεξετάσετε θα διαπιστώσετε ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι αντικομμουνιστικό.
Αν λιώσουν οι πάγοι (πχ της Σιβηρίας) που στην ευχή θα στέλνουν οι κομισάριοι τους πράκτορες του καπιταλισμού όταν επικρατήσει εκ νέου ο σοσιαλισμός;
Θα χαλάσει μια δοκιμασμένη και αποτελεσματική συνταγή καταπνίξεως κάθε απόπειρας αντιδραστικής παλινόρθωσης.
Και ο Συνασπισμός μάλλον θα ζημιωθεί διότι αν ερημοποιηθεί η Ευρώπη και μαυρίσουμε από τη ζέστη, θα μας εγκαταλείψουν ακόμα κι οι μετανάστες!
Μετά για ποιους θα φωνασκεί ο Στρατούλης;
Ο Καρατζαφέρης δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει πρόβλημα.
Τα ανέκδοτα και τα λογοπαίγνια (δεκαετίας ’80) με τα οποία σταδιοδρομεί συνήθως είναι τόσο κρύα ώστε δεν συμβάλλουν στην παγκόσμια υπερθέρμανση.
Μιλώντας για το περιβάλλον πρέπει να μην παραλείψουμε να σχολιάσουμε την πλούσια πανίδα που υπάρχει στους βιότοπους που αποκαλούνται (χάριν αστεϊσμού) «νοσηλευτικά ιδρύματα».
Ο Καραμανλής προεκλογικά έβρισκε γάτες στα νοσοκομεία.
Φαίνεται δεν βρήκε αρκετές μια και στο νοσοκομείο Μεταξά κόπηκε το ρεύμα επειδή μετεκλογικά τρωκτικά φάγανε τα καλώδια.
Τα ανθρώπινα τρωκτικά πράσινα ή γαλάζια θα μπορούσαν να φάνε και τους τοίχους – έχουν αποδείξει πολλάκις το ταλέντο τους στην εστίαση δημόσιας περιουσίας!

Δευτέρα, Ιουνίου 04, 2007

Χέρι χέρι με Κατέλη - Παϊτέρη!


Ακούγεται ότι ο Γιώργος Καρατζαφέρης έχει κάνει πρόταση στην Αννίτα Πάνια να πολιτευτεί με το ΛΑΟΣ.
Ο δε Παπατσάκαλος όπου βρεθεί κι όπου σταθεί λέει σχεδόν ευθέως πως σκοπεύει να «κατέβει στις εκλογές» με τον Γιώργαρο. Φήμες ακούγονται και για τον βάρδο Παϊτέρη.
Συνεπώς διαπιστώνουμε ότι είμεθα ante portas μιας επικίνδυνης υπερσυγκέντρωσης τηλεαστέρων και τηλεμαϊντανών στο κόμμα του καναλάρχη-εθνεγέρτη Καρατζαφέρη.
Ο Καραμανλής αν θέλει να αποφύγει πεντακομματική βουλή μπορεί να κάνει μια θεαματική ρελάνς και να προτείνει στην κυρία Ελισάβετ (που είναι ο Βάγκνερ;) μια καλή θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.
Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχει παρά να εντάξει στους κόλπους του Κινήματος τον Νίκο Κατέλη – μέσες άκρες η ίδια δεινότητα στα ελληνικά χαρακτηρίζει και τους δυο.
Ο Συνασπισμός έχει την ευκαιρία να φανεί συνεπής με την πλατφόρμα ισότητα που διακηρύττει προσφέροντας μια εκλόγιμη θέση στον Βας Βας Παρασκευάς.
Τέλος το ΚΚΕ θα μπορεί να επιλέξει ανάμεσα στον «σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι» ή στον λαϊκό βάρδο «τας κεμπάπ κεμπάπ, γαρδούμπα».
Το ταξικό εκκρεμές μάλλον θα κλίνει προς το μέρος του «σχιζοφρενή δολοφόνου» για ιστορικούς λόγους: το παρατσούκλι του, έστω και έμμεσα θυμίζει σε κάθε νοσταλγό του Στάλιν το ξεπάστρεμα του αντιδραστικού Τρότσκι (με ορειβατική αξίνα) από τον απεσταλμένο της KGB, τον αείμνηστο Ραμόν Μερκάντερ.
Κι ο Παπαθεμελής; Ποιον τηλεοπτικό αστέρα να πάρει ο Παπαθεμελής για να του δώσουν κι εκείνου του φουκαρά σημασία;
Υπάρχει λύση: να πάρει τον Μπαγκς Μπάνι.
Μια και τις προάλλες ο Καρατζαφέρης κατηγόρησε τον Στελάρα ότι είναι «λαγός της κυβέρνησης», ο συμπαθής κούνελος των καρτούν θα ταιριάξει γάντι στις ανάγκες του Παπαθεμέλειου αποκόμματος.
Ενδιαφέρουσα η περίπτωση του Στέλιου Παπαθεμελή – είτε πάρει τον Μπαγκς Μπάνι στο κόμμα είτε τον Έλμερ Φαντ ή τον Ντάφι Ντακ.
Μετά από μια αξιοσημείωτη καριέρα στο ΠΑΣΟΚ, πέρασε στη Νέα Δημοκρατία, ανεξαρτητοποιήθηκε και τέλος έκανε δικό του κόμμα.
Άντε και στην Ένωση Κεντρώων!

Παρασκευή, Ιουνίου 01, 2007

Μια ωραία πρόκληση για τσίπουρο…


Παρασκευή μεσημέρι. One of these days που λένε κι οι βαριεστημένοι αμερικανοί στις ταινίες. Αχάριστη κούραση, αχάριστες κουβέντες κι ένα αίσθημα «τι στην ευχή γυρεύω εγώ, εδώ και τώρα»;
Η ήπια κι ανέκφραστη και σκυλοπνίχτρα καντήφλα σου, έχει περάσει τα σύνορα της εποχής, του αύριο και φτάνει στο μεθαύριο. Να, σαν να ‘τανε μεταμοντέρνα. Ένα κλικ μετά το σύγχρονο. Υπερσύγχρονο το τρένο που σε τσουλάει με τερματικό σταθμό το συναισθηματικό σου ναδίρ. «Μια ταινία γυρισμένη στο μαγευτικό Ναύπλιο», λέει το τρέιλερ της ταινίας «Το Παλαμάρι του Βαρκάρη» και το σκέφτεσαι χαμογελώντας ηδύπικρα.
Σκέφτεσαι ο ανήμπορος κάτι αλγεινότερο απ’ αυτό που απεύφευγες να υποπτευθείς: «το σύμπαν δεν συνωμοτεί εναντίον μου. Δεν του καίγεται καρφί για μένα, αφού πρόκειται για έναν κοσμικό χυλό που τσουρουφλίζεται και παγώνει ανάλογα με την πλημμυρίδα και την αμπώτιδα της εντροπίας. Φτου σου γκαντεμιά! Και να τιναχτώ ολόκληρος προς τα έξω ή να ενρηχτώ μέσα σε μια υποδιαίρεση του τίποτα, πάλι μηδέν εις το πηλίκον».
Είσαι που λες στις μαύρες σου, βάλθηκαν κι οι άλλοι να στις χειροτερέψουν γκριζάροντάς τες. Σημειωτέον: αυτοί οι Άλλοι, κατά τον Σαρτρ, έχουν το άθλιο χούι να είναι η Κόλαση στην οποία είμαστε όλοι μας προσκεκλημένοι, θέλουμε δεν θέλουμε.
Σήμερα, λοιπόν, Παρασκευή μεσημέρι –ίσως και να κόντευε απόγιομα- οι Άλλοι είναι μάγοι. Γκριζάρουν την μαυρίλα μου χωρίς να κάνουν κάτι. Ούτε χειρονομία ούτε λόγος φανερός. Γιοκ ψόγος, νιξ επίθεση. Απλά ΕΙΝΑΙ, υπάρχουν, κινούνται, κι απ’ τα αόρατα πλοκάμια του μυαλού τους στάζει ό,τι πιο απωθητικό και χαμερπές: ατόφια, συμπυκνωμένη ιδιοτέλεια.
Αν το καλοσκεφτείς ότι περιβάλλεσαι από μερικά δισεκατομμύρια καλοκουρδισμένες σκοπιμότητες και άρτια προγραμματισμένους εγωισμούς απελπίζεσαι. Που πας ρε Ταλαιπωρίδη; Στριμώχνεις το εγώ σου δίπλα στ’ άλλα και όλα μαζί θα φαίνονται σαν μια ολοκαίνουρια παρτίδα από πανομοιότυπα τίποτα που θέλουνε εκείνα τα τίποτα που παρεξήγησαν για όλα.
Γκρίζοι άνθρωποι, χαμηλοτάβανες σκέψεις, μικρές χαράδρες και ανύπαρκτα ύψη. Κι εσύ με το δικό σου εγώ υπό μάλης περπατάς σαν τον Απόστολο Παύλο κηρύσσοντας ρήματα που βοούν στην έρημο. Η ηχώ από τους άλλους επιστρέφει με ελληνίδα φωνή και βάρβαρα κελεύσματα.
Ανοίγεις το inbox και τι βλέπεις; Πρώτο-πρώτο μήνυμα γραμμένο με όμορφες λέξεις, απροσδόκητα θετικές και ανοιχτόκαρδες, και μέσα τους, υπό τους και περί τους, διακρίνεις τη θεαματικότατη απουσία του ΕΓΩ για το οποίο αναφέρθηκα προηγουμένως: πρόσκληση για ηπειρώτικο τσίπουρο σε μια φιλόξενη ταράτσα στην Πετρούπολη.
Λόγια που δεν περίμενες από μια πηγή όμορφων κειμένων. Έτσι απλά, άδολα, ανθρώπινα. Απλά μαθηματικά. Μόλις χαμηλώνουν τα εγώ ψηλώνουν οι άνθρωποι. Ως εν ουρανώ κι επί της γης.
Πέρα από τα ΕΓΩ υπάρχουν και οι άνθρωποι κι ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό καλή μας Λαμπρινή.