Σάββατο, Μαΐου 30, 2009

Πέμπτη, Μαΐου 28, 2009

O Μιχάλης Τρεμόπουλος στην παρουσίαση του «Μακεδονικού Αναγνωστικού»


Θεσσαλονίκη, 13 Νοεμβρίου 2006. Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Παρουσίαση του «Μακεδονικού Αναγνωστικού», ενός βιβλίου που αξιοποιείται έντονα από τη σκοπιανή προπαγάνδα για την απόδειξη ενός παιδικού παραμυθιού που γίνεται πιστευτό από όλους όσοι αγνοούν την Ιστορία. Δηλαδή, για την ύπαρξη «μακεδονικού» έθνους διάφορου από το ελληνικό. Εννοείται ότι δεν πρόκειται για ελληνικό αναγνωστικό, αλλά για εγχειρίδιο γραμμένο στο ιδίωμα των Σκοπίων. Δίπλα στο πάνελ ένα πανό όπου δέσποζε το πρόσωπο του Γκότσε Ντέλτσεφ, του εθνικού ήρωα της FYROM. Ανάμεσα στους παρουσιαστές του βιβλίου ο εκπρόσωπος του κόμματος Ουράνιο Τόξο κ. Βοσκόπουλος που αυτοπροσδιορίστηκε ως «εθνικά Μακεδόνας για πολιτικούς λόγους», ο κ. Ονσούνογλου που συστήθηκε ως «Οθωμανός», ο κ. Τριαρίδης που είπε ότι είναι «ελληνόγλωσσος Σαλονικιός» και... ο κ. Μιχάλης Τρεμόπουλος! Ο εσχάτως διάσημος επικεφαλής των Οικολόγων Πράσινων.

Παράκληση πρώτη: Δείτε το βίντεο.
Παράκληση δεύτερη: Διαβάστε το σχετικό άρθρο στην Espresso.
Παράκληση τρίτη: Stay happy and praise the Lord.

Πέμπτη, Μαΐου 21, 2009

Ανοησία και Νέα Δημοκρατία


Στο τηλεοπτικό της διαφημιστικό εμφανίζει παπαγαλάκια να καταστροφολογούν και οι πολίτες τους κλείνουν τζαμένια πόρτα στα "μούτρα". Τόσο ελαφρόμυαλοι οι "επικοινωνιολόγοι" του κυβερνητικού κόμματος; Τέτοιος κρετινισμός; Ποιος τους είπε ότι υπάρχει έστω ένας πολίτης που μπορεί να νιώσει ικανοποίηση όταν βλέπει ένα συμπαθητικό πουλάκι να τσακίζει το λαιμό του σε μια τζαμαρία; Ποιος μπορεί να αντιπαθήσει ένα όμορφο πτηνό; Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η εικόνα, η διαφήμιση, η ρεκλάμα πρέπει πρώτα και κύρια να απευθυνθεί στο υποσυνείδητο;
Διανοούνται πόσες ψήφους μπορούν να χάσουν από την απάνθρωπη σύλληψη ενός ξεπερασμένου "creative"; Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, τελικά, θα είναι δίκαιο.

Εδώ η συντριβή του χαριτωμένου παπαγάλου στη τζαμαρία. Ανατριχιαστικός ήχος, ολέθριο αισθητικό αποτέλεσμα, αντιοικολογικό μήνυμα.

Εδώ το βίντεο της ανόητης διαφήμισης. Έναν άνθρωπο με νιονιό δεν έχει ολόκληρη κυβέρνηση;

Εδώ θα παρακολουθήσετε ένα σπουδαίο, ταλαντούχο παπαγαλάκι να κελαηδάει τον εθνικό ύμνο της Ιταλίας. Μακάρι να μην το πάρουν χαμπάρι οι βένετοι (όχι Βενετοί) διαφημιστές και το αποκεφαλίσουν με τζαμαρία.

Εδώ αποδίδει τον εθνικό ύμνο της Ιταλίας ο σπουδαίος Μάριο ντελ Μόνακο.

Τρίτη, Μαΐου 19, 2009

Πώς οι Έλληνες ψηφοφόροι τιμούν τον Κεμάλ Ατατούρκ



19 Μαΐου σήμερα. Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τα ασιατικά ΕςΕς του Χίτλερ της Ανατολής Κεμάλ Ατατούρκ.
Οι εκκαθαρίσεις ξεκίνησαν με σχέδιο, πρόγραμμα και σύστημα το 1914 και συνεχίστηκαν τουλάχιστον ως το 1923.
Σύμφωνα με την πλειονότητα των μελετητών της περιόδου (πλην Τούρκων) οι σφαγιασθέντες Έλληνες αλλά και εκείνοι που απώλεσαν τη ζωή τους από την πείνα και τις κακουχίες των βίαιων μετακινήσεων ανέρχονται σε 330.000
Για να πάρετε μια ιδέα από τη φρίκη του πράγματος φανταστείτε 10 (περίπου) γήπεδα ποδοσφαίρου με τη χωρητικότητα του Καραϊσκάκη στις εξέδρες των οποίων κάθονται πτώματα.
Φανταστείτε την οσμή της καμένης σάρκας, τη φρίκη, τους λυγμούς, τις οιμωγές, τις απέλπιδες εκκλήσεις για βοήθεια, τα γρυλίσματα των δίποδων κτηνών την ώρα που βίαζαν και σκότωναν, τον ήχο από τις οπλές των αλόγων, τους πυροβολισμούς.
Φέρτε στο νου σας το σαρδόνιο χαμόγελο των αρχιτεκτόνων της γενοκτονίας όταν μάρκαραν χάρτες μ’ αφανισμένα χωριά και τα νυχτερινά γιορτάσια του θανάτου.
Προσπαθήστε να αναλογιστείτε τον εαυτό σας την ώρα του χαμού.
Τι θα κάνατε;
Κρυμμένοι στο κελάρι, βουβοί, τρεμάμενοι και ξάφνου το μικρό σας το μωρό να βάζει τα κλάματα και να τραβάει την προσοχή των γκρίζων λύκων.
Σκεφτείτε τη ζωή χειρότερη απ’ το θάνατο.
Ερειπωμένους ανθρώπους, ξυπόλητους, απάτριδες να σέρνουν τα φαντάσματά τους στις εσχατιές του πουθενά.
Πηχτό σκοτάδι στο μυαλό. Δαντική κόλαση επί της Γης.
Κι οι Δυτικοί σε αίθουσες συνεδριάσεων να χαράσσουν γραμμές σε χάρτες πίνοντας κοκτέιλ.
Γραμμές που έταμαν τα άκρα του Ελληνισμού.
Γραμμές που έγιναν ταφόπλακες για μυριάδες αθώους, ανήμπορους, αδικαίωτους.
Αυτό αφήσαμε να συμβεί, όλοι εμείς οι άθλιοι, οι ξεφτιλισμένοι, τα ανθρωπάρια.
Αυτό προσποιούμεθα πως δεν ξέρουμε, πως δεν διαβάσαμε, δεν ακούσαμε, δεν είδαμε, δεν μας είπαν.
Και ψηφίζουμε καταθέτες στεφάνων στον τάφο του Κεμάλ.

Σάββατο, Μαΐου 16, 2009

Ο κύριος Στεφανόπουλος


Ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κωστής Στεφανόπουλος ευδόκησε το 1995 να αναρριχηθεί στο ύπατο αξίωμα της ελληνικής δημοκρατίας α) επειδή ήταν, προδήλως, ο καταλληλότερος και β) διότι τον στήριξε το ΠΑΣΟΚ του (τότε) βαριά ασθενούς Ανδρέα Παπανδρέου.
Το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη συναίνεσε και προώθησε την ανανέωση της θητείας του κ. Στεφανόπουλου το 2000, προσφέροντας στον κ. πρόεδρο επιπλέον πέντε έτη χρωματισμένα με αστραφτερό προεδρικό πρωτόκολλο.
Ο κ. Στεφανόπουλος μπορεί ως επικεφαλής του κομματιδίου ΔΗΑΝΑ να μην είχε την καλύτερη δυνατή τύχη, όμως, ως θεσμικός συνεργάτης του κοσμαγάπητου Κώστα Σημίτη, άφησε ιστορία πίσω του, την οποία γνωρίζουμε άπαντες.
Επί των ημερών του κ. Στεφανόπουλου, ο ελληνικός λαός έλαβε ακριβοπληρωμένα μαθήματα πολιτικής, οικονομικής και γεωπολιτικής ωριμότητας με τα Ίμια, τους S300, την παράδοση Οτσαλάν στους Τούρκους, το πλιάτσικο στο Χρηματιστήριο, το Κτηματολόγιο και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.
Τότε, ο έντιμος κύριος Στεφανόπουλος τίμησε το αξίωμά του με μια ηχηρότατη σιωπή η οποία διακοπτόταν ενίοτε από ολίγιστες, όχι και τόσο τολμηρές, δημόσιες παρεμβάσεις.
Ανθρώπινη, πολύ ανθρώπινη η στάση του συμπαθούς Αχαιού πολιτικού.
Προϊόντος του χρόνου, και προεδρικού πρωτοκόλλου εκλιπόντος, ο κ. Στεφανόπουλος αποφάσισε να κάνει μια αιχμηρή εισήγηση – πάντοτε για το καλό της πατρίδος.
Μίλησε (ακόμα και για τους… αγροφύλακες) στο 11ο συνέδριο "Business Week 2009" όπου κατακεραύνωσε το σύστημα επισημαίνοντας ότι: «ο κομματισμός εκδηλώνεται με χίλιους δυο τρόπους, κομματικά στελέχη και πολιτικοί μένουν ατιμώρητοι, η διαφθορά είναι εξαπλωμένη παντού και δεν θα αρθεί σύντομα».
Παράλληλα χτύπησε τον Μολώχ της διαφθοράς με ακόμα περισσότερα λόγια από ατσάλι: «Η σπατάλη του δημόσιου πλούτου διαρρέει από χίλιες οπές και δεν συγκρατείται από πουθενά […] Η σημερινή κρίση οφείλεται κατά τη γνώμη μου στην έλλειψη ηθικών αρχών».
Έτσι, ο πρώην πρόεδρός μας, καμάκωσε το θεριό με το καμάκι του Ήλιου.
Του πράσινου ήλιου.

Παρασκευή, Μαΐου 15, 2009

Η Ελλάς του 2000


Η Μπίλντερμπεργκ συνεδριάζει στην Αθήνα.
Οι κλέφτες του παγκόσμιου πλούτου τιμούν την ιδιότητά τους. Συγκεντρώνονται κρυφίως όπως οι κλέφτες και οι συζητήσεις τους δεν δημοσιοποιούνται, ούτε τηρούνται πρακτικά.
Το ίδιο κάνουν και οι συμμορίες.
Μια διαφορά έχουν. Οι κλέφτες κι οι δολοφόνοι ενίοτε συλλαμβάνονται.
Οι Μπιλντερμπέργκιοι μένουν ελεύθεροι μέχρι την ημέρα που το φέρετρό τους θα παρκάρει σε κιλλίβαντα πυροβόλου.
Τα αμελέτητα ονόματά τους τα ενταφιάζουν σε αμελητέα ιδρύματα που τα συντηρούν οι απόγονοι των θυμάτων τους.
Οι Ελληνίδες οργανώνουν κομμωτήρια για να τηλελιγουρευτούν τον κωλοτουμπίζοντα Σάκη, ο οποίος μάγεψε τις τρελές που κλείστηκαν εθελουσίως στο μοσχοβίτικο κλουβί τους.
Η υπουργός Εξωτερικών δήλωσε Ρουβίτσα αλλά η πολιτική της περισσότερο εξυπηρετεί την πατρίδα της Χαντισέ καθώς και μια χώρα που δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Γιουροβίζιον.
Όμως, ο Σάκης Ρουβάς είναι ένας από εσάς. Και από εμάς. Και ένας από τους άλλους.
Αυτή είναι η κρατική ιδεολογία. Ρουβαδισμός και Ψινακικότητα.
Καλημερισμένοι και Μαγγιρεμένες. Στο γιουροβιζιονικό τσίρκο φοράνε την τήβεννο του ανταποδοτικού τέλους και ξεμυτίζουν μέσα από λογαριασμούς της ΔΕΗ.
Μια πατρίδα που ‘χει χάσει την παρτίδα. Η χώρα του… Απόλλωνα κατελήφθη από ιθαγενείς που χασκογελάνε, δυσφορούν (και το δηλώνουν αναφωνώντας «μούργκλε») μόλις οσμιστούν κάτι εκτός του βούρκου τους.
Οι άρρενες δεν ακολουθούν τις κυρίες στο κομμωτήριο.
Σε λίγο θα το κάνουν.
Εκθηλύνονται με ρυθμούς ταχύτερους από τον καλπασμό της ξιπασιάς τους όταν καβαλούν τα τζιπ με τα πολλά τα άλογα.
Τώρα παρακολουθούν βαριεστημένα τα play off και συζητούν αν θα έρθει ο Μπομπό στον Ολυμπιακό.
Ο Ολυμπιακός έπαιξε χθες στο Βιετνάμ.
Βιετνάμ γίνεται και στον Alpha, αφότου πρώτα έγινε Τέξας με τον Σπίνερ που σπίνιαρε πάνω στις εθελούσιες και σκόνταψε στην πραγματικότητα.
Ο σταθμός τελικά ξεφορτώθηκε τον Αμερικανό του κι έφερε τον Γερμανό τους.
Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.

Πέμπτη, Μαΐου 14, 2009

Χημικές ουρές στον Αθηναϊκό ουρανό



Σήμερα, Πέμπτη 14 Μαΐου 2009, ξεκίνησε τις συνεδριάσεις της στον Αστέρα Βουλιαγμένης η λέσχη Μπίλντερμπεργκ.
Όλως τυχαίως οι αθηναϊκοί ουρανοί από το πρωί έχουν γεμίσει με τις γνωστές "χημικές ουρές" (chemtrails) που αφήνουν αεροπλάνα χωρίς διακριτικά. Η λήψη από το Μαρούσι.
Επίσης αρκετοί γνωστοί ανέφεραν "προβλήματα" στις τηλεπικοινωνίες τους. "Απασχολημένο δίκτυο", κλήσεις που διακόπτονται αίφνης κ.ά. Αν είχατε και εσείς παρακαλούμε ενημερώστε.

Τα νικηφόρα γονίδια


Εδώ που τα λέμε οι ευρωεκλογές είναι μείζον ζήτημα.
Έχουν καθοριστική σημασία. Το αποτέλεσμά τους θα κρίνει πολλά.
Δυστυχώς, αφορούν μόνο 22 άτομα. Γι’ αυτούς, όντως, είναι στοίχημα ζωής.
Για όλους τους άλλους, όλους εμάς τους εφήμερους ανθρώπους, η σημασία τους είναι εφάμιλλη με το αποτέλεσμα ενός σεισμού τριών Ρίχτερ στη Σουμάτρα ή με το αποτέλεσμα του πρωταθλήματος πόλο στο Πακιστάν.
Ούτε κρύο ούτε ζέστη.
Επίσης, οι ευρωεκλογές δεν έχουν σημασία ούτε για τους ελάχιστους «αρχιερείς» του ημεδαπού πολιτικού κονκλαβίου.
Ούτως ή άλλως, αυτοί οι λίγοι προνομιούχοι έχουν λύσει το βιοποριστικό τους πρόβλημα από την κούνια.
Μερίμνησαν προς τούτο οι πρόγονοί τους.
Οι λίγοι προνομιούχοι έχουν λύσει μια και καλή το ζήτημα της «επαγγελματικής» τους σταδιοδρομίας από τη στιγμή που το ληξιαρχείο της περιοχής τους καταχώρησε το «ιστορικό» επίθετό τους.
Με το «βαρύ» επίθετο κάνουν καριέρα οι τυχεροί.
Το επίθετό τους είναι τόσο «βαρύ» όσο είναι δυσβάσταχτο το εξωτερικό χρέος της χώρας και όσο ασήκωτα είναι τα επιτόκια με τα οποία δανείζεται χρήμα η Ελλάδα.
Οπότε, είτε τα κόμματά τους φανούν κερδισμένα ή ηττημένα στη μάχη των ευρωεκλογών, οι ίδιοι παραμένουν ανέγγιχτοι από τις τάχα «καθοριστικές» εξελίξεις.
Εμείς οι πολλοί, οι ποντικομικρούληδες άνθρωποι, έχουμε ηττηθεί πριν καν μας μοιράσει φύλλο η προαιωνίως «στημένη» μπάνκα.
Για άλλους τα ντόρτια κι οι διπλές και γι’ άλλους οι εξάρες.
Δική μας αποστολή είναι να παριστάμεθα ως θεατές στο φαγοπότι τους και στο τέλος να πληρώνουμε τον λογαριασμό.
Αξίζει υπενθύμισης ότι είμαστε γονιδιακά προγραμματισμένοι να πληρώνουμε το λογαριασμό.
Το DNA του είλωτα – ψηφοφόρου δεν μπορείς να το αλλάξεις με τίποτα.
Υποχρέωσή σου είναι να το αναπαράγεις ώστε οι απόγονοι των τυχερών να διαθέτουν τις απαιτούμενες ορδές των απογόνων ειλώτων που θα δουλεύουν για πάρτη τους.
Να ευχηθούμε καλή ψήφο σ’ όλους τους σύντροφους μουζίκους.

Δευτέρα, Μαΐου 11, 2009

Όλοι Παυλίδη!


Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που στεναχωριέμαι που δεν τα έφερε έτσι η ζωή να ψηφίζω στην περιφέρεια Δωδεκανήσων ούτως ώστε να το ρίξω δαγκωτό Παυλίδη.

Η κατήφειά μου μεγεθύνεται από τη συνειδητοποίηση πως δεν είναι εφικτή μια μεταδημότευση.

Πρέπει να σημειώσω ότι έχω κατά καιρούς τη συνήθεια να στεναχωριέμαι για χαμένες εκλογικές ευκαιρίες σε άλλα πλάτη και μήκη της πατρίδας μας.

Δεσμεύομαι ενώπιον αρχηγού και ψηφοφόρων ότι θα… σταύρωνα τον κ. Παυλίδη με όποιο κομματικό σχηματισμό κι αν «κατέβαινε» δίνοντας έτσι έναν τόνο εκδικητικής ιλαρότητας στη σύνθεση της νέας Βουλής.

Η πρόθεσή μου δεν είναι απολύτως πρωτότυπη.

Θα στοιχημάτιζα ότι κάπως έτσι είχαν σκεφτεί και οι Πειραιώτες όταν στις δημοτικές εκλογές του 2006 υπερψήφιζαν την βαρώνη φον Ρουφφίν (γενικώς γνωστή ως Βίκυ Λέανδρος) που έθετε εαυτόν προς κρίση με τον συνδυασμό του σοσιαλιστή Παναγιώτη Φασούλα.

Τώρα που ο Πειραιεύς ξέμεινε από βαρώνη, μια και τα βαρέθηκε τα δημοτικά θέματα η κυρία φον Ρουφφίν, μπορεί ο κ. Φασούλας να προτείνει μια θέση στην καλικέλαδη αοιδό κ. Τζίνα Βαρώνη.

Σε κάθε περίπτωση με καταβάλλει η σκέψη ότι σχεδόν πάντοτε αδυνατώ να συγχρονιστώ με τις νόρμες του καλού χιουμορίστα ψηφοφόρου.

Από την άλλη, προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να μην απογοητεύεται εντελώς αφού τα πεφωτισμένα κομματικά επιτελεία θα ανακαλύψουν τα κατάλληλα (προς τούτο) πρόσωπα για να επανδρώσουν τα ψηφοδέλτιά τους σ’ ολόκληρη την επικράτεια.

Οι άνθρωποι υπάρχουν. Και για το καλό και για το κακό:

Τραγουδιστές, ηθοποιοί, μοντέλα, επιτυχημένοι επιχειρηματίες, πανελίστες μεσημεριανών εκπομπών, υπερήλικες επαγγελματίες της πολιτικής, νέοι με όνειρα και φιλοδοξίες, τοπικοί κοινωνικοί (διάττοντες και μη) αστέρες, εργολάβοι, καιροσκόποι, ιδεολόγοι, ταχυδακτυλουργοί του δημόσιου χρήματος που το εξαφανίζουν πριν πεις κίμινο, αιωνόβιοι πολιτευτές.

Το ζήτημα είναι να μην αξιοποιηθούν από τους κομματικούς μηχανισμούς όπως όλοι υποπτευόμαστε ότι θα… αξιοποιηθούν.

Κυριακή, Μαΐου 10, 2009

Aποκαλύψεις για την υπόθεση της 17Ν


"Υπάρχουν τουλάχιστον οκτώ άτομα που ήταν μέλη της «17Ν», που δεν ξέρουμε ποιοι είναι και δεν δικάστηκαν ποτέ. Τουλάχιστον!"
Υπάρχουν στοιχεία που μπορεί να αθωώσουν κατηγορουμένους. Οι Άγγλοι επέμεναν να "οριστεί' ως "αρχηγός" ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος. Οι δικαστές δεν ασχολήθηκαν με τα οικονομικά τετράδια της οργάνωσης επειδή "οι ανακριτικές αρχές προτιμούσαν να μην μπερδέψουν τον εισαγγελέα με λεπτομέρειες που δεν ταιριάζουν πολύ με τις ομολογίες!".

Όλα αυτά τα αποκαλύπτει ο γνωστός αμερικανός πρώην διπλωμάτης κ. Τζον Μπρέιντι Κίσλινγκ* σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται σήμερα στην Espresso. Mπορείτε να την διαβάσετε κλικάροντας το link.

*Τζον Μπρέιντι Κίσλινγκ. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία. Σταδιοδρόμησε ως διπλωμάτης καριέρας στο υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ επί είκοσι χρόνια. Τον Φεβρουάριο του 2003 ήταν πολιτικός σύμβουλος της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα. Αποφάσισε να παραιτηθεί από την ασφάλεια της θέσης του διαπιστώνοντας ότι η επικείμενη εισβολή της χώρας του στο Ιράκ ήταν μια ολέθρια απόφαση για τα συμφέροντα της Αμερικής. Η επιστολή της παραίτησής του έκανε τον γύρο του κόσμου. Δημοσιεύτηκε πρώτα στους «New York Times» και ύστερα σε δεκάδες χιλιάδες εφημερίδες, περιοδικά και ιστοσελίδες, που την πρόβαλαν σαν ένα μανιφέστο μιας Αμερικής που μπορεί να κάνει τη διαφορά -προς το καλύτερο. Μιας υπερδύναμης που νομιμοποιεί κάθε πολιτική απόφασή της στηρίζοντάς τη σε ηθικά θεμέλια. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ετοιμάζει βιβλίο για την υπόθεση της «17Ν». Τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει είναι συγκλονιστικά. Η συνάντησή μας έγινε στο σπίτι τού κ. Κίσλινγκ στην Πλάκα, ένα σημείο της Αθήνας που έχει γοητεύσει (ίσως και παγιδεύσει) τον συμπαθή Αμερικανό πρώην διπλωμάτη, ο οποίος προσπαθεί να εξιχνιάσει τα… ανεξιχνίαστα.

Σάββατο, Μαΐου 09, 2009

Γιατί είχε δίκιο ο Σωκράτης Κόκκαλης


Που και που έχουν δίκιο και οι ισχυροί. Δεν θα γράψουμε δικά μας αλλά θα αντιγράψουμε το πλήρες ρεπορτάζ των Νέων που δημοσιεύεται σήμερα. Τα σχόλια δικά σας.

Ποιος είδε τον Σωκράτη Κόκκαλη και δεν τον φοβήθηκε στην συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΑΕ Ολυμπιακός την Παρασκευή, κατά την οποία αποφασίστηκε να μην ανανεωθεί η συνεργασία με τον Ερνέστο Βαλβέρδε.

Ο πρόεδρος της ομάδας του Πειραιά εξήγησε στα μέλη του ΔΣ τους λόγους για τους οποίους πήρε την απόφαση να «τελειώσει» τον Ισπανό προπονητή, ενώ εξερράγη σε επισήμανση πως είναι πιθανόν να υπάρξουν αποδοκιμασίες από τον κόσμο στην φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, το Σάββατο στο Καραϊσκάκη, μπροστά στο ενδεχόμενο πρόσληψης ενός τεχνικού από υποδεέστερο πρωτάθλημα, όπως είναι ο Τιμούρ Κετσπάγια.

«Αν με αποδοκιμάσουν στην φιέστα θα φύγω», φέρεται να είπε πάνω στον εκνευρισμό του ο Κόκκαλης, συνεχίζοντας στον ίδιο τόνο.

«Eχω δώσει τα πάντα σε αυτή την ομάδα δεκαπέντε χρόνια. Εχω βάλει από την τσέπη μου 150 εκ. ευρώ. Είναι κάποιος πιο Ολυμπιακός από μένα;

»Εγώ έχω δώσει και τη ζωή μου για την ομάδα και κάποιοι με βάζουν στην ίδια ζυγαριά με τον οποιονδήποτε Ριβάλντο, Μπάγεβιτς, Λεμονή και Βαλβέρδε. Αν είναι έτσι, τότε ας φύγω εγώ και να έρθει κάποιος άλλος».

Οσον αφορά το διαζύγιο με τον Βαλβέρδε, τόνισε: «Του έκανα μία πρόταση τον Δεκέμβριο και δεν μου απάντησε. Μου είπε, «Πρόεδρε, σε δύο μήνες».

Πήγα τον Φεβρουάριο και μου είπε ότι δεν είναι έτοιμος, ζήτησε να τα πούμε τον Μάρτιο. Εριξα πάλι τα μούτρα μου και πήγα τον Μάρτιο και μου είπε ξανά ότι δεν είναι έτοιμος.

»Τελικά τον Απρίλιο μού ζήτησε να συζητήσουμε συνεργασία για ένα και όχι δύο χρόνια, αλλά και να μπορεί να φύγει ως ελεύθερος αν τον ζητήσει κάποια από τις Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Ατλέτικο Μαδρίτης, Βιγιαρεάλ, Σεβίλη και Βαλένθια.

»Του απάντησα ότι σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να εμείς να έχουμε το δικαίωμα να λύσουμε το συμβόλαιό του χωρίς να του πληρώσουμε αποζημίωση, αλλά δεν το δέχτηκε και με παρέπεμψε στον μάνατζέρ του».

Ο Σωκράτης Κόκκαλης στάθηκε και σε αρκετά ακόμα σημεία, στα οποία υπήρχε διαφορά στην φιλοσοφία του με εκείνη του Βαλβέρδε. Πιο συγκεκριμένα:

Για το ότι ο Ισπανός ήθελε οι μικροί σε ηλικία παίκτες να δοθούν δανεικοί: «Δεν ήθελε να στηριχτεί καθόλου στους νεαρούς ποδοσφαιριστές της ομάδας και μου ζητούσε συνεχώς παίκτες όπως ο Εθκέρο και ο Ντε Λα Πένια.

Αυτός είναι πιο μεγάλος κι από μένα! Να δώσουμε δηλαδή τον Γιάννη και τον Κυριάκο Παπαδόπουλο και να φέρουμε τους 30άρηδες που ήθελε εκείνος. Γιατί; Για να φύγει αυτός του χρόνου και εμείς να μην έχουμε κάνει τίποτα με τους νέους;».

Για την απόκτηση του Ζαϊρι: «Λέει η πλευρά Βαλβέρδε ότι δεν τον ρωτήσαμε για την μεταγραφή του Ζαϊρί. Αφού δεν υπέγραφε ο ίδιος, τι να κάναμε; Να περιμέναμε πότε θα ανανεώσει;

»Κι αν στο μεταξύ ο Ζαϊρί πήγαινε στον Παναθηναϊκό ή την ΑΕΚ; Αν είχε απαντήσει νωρίτερα στην πρότασή μας και είχαμε ανανεώσει, τότε φυσικά και θα συζητούσαμε για όλες τις μεταγραφές».

Για τους παίκτες που υπάρχουν ήδη στο ρόστερ του Ολυμπιακού: «Είχε πρόβλημα με τον Λέτο, στον οποίο δεν ξαναμίλησε ύστερα από το μεταξύ τους επεισόδιο.

»Δεν ήθελε ούτε τον Ντάρμπισιρ και με ρωτούσε γιατί να μην πουλάγαμε τον Ντιόγκο, τον Ντουντού και τον Γκαλέτι αν έρχονταν προτάσεις, ενώ εγώ του είχα ξεκαθαρίσει ότι αυτοί οι παίκτες δεν είναι προς πώληση γιατί δεν μπορούμε να τους αναπληρώσουμε».


«Υπήρξε ραντεβού με Κετσπάγια, θα μιλήσουμε με άλλους 2-3 προπονητές»

Στο μεταξύ, για άλλη μια φορά, ο υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ, Γιάννης Μώραλης, επανέλαβε σε δηλώσεις του στον τηλεοπτικό σταθμό «ΣΚΑΪ» ότι δεν θα ήταν ευχάριστο να υπάρξουν αντιδράσεις στη φιέστα: «δεν είναι ευχάριστο για κανέναν πρόεδρο και πόσο μάλλον του Ολυμπιακού, με τόσες επιτυχίες, να τον συγκρίνουν με την προσφορά του Βαλβέρδε ή του Λεμονή».

«Σήμερα δεν έχουμε σκοπό να διαταράξουμε το όμορφο κλίμα που υπάρχει στο Καραϊσκάκη. Δεν μπορώ να ξέρω σε τι αναφέρεται ο κ. Ιμπάνιεθ. Το τελευταίο τετράμηνο κάναμε τρεις προτάσεις στον Ερνέστο Βαλβέρδε.

»Εκφράσαμε το ενδιαφέρον μας από τον Δεκέμβριο ενώ και τον Μάρτιο και τον Απρίλιο υπήρχαν κρούσεις. Κάναμε μια πολύ σοβαρή πρόταση, ο κύριος Βαλβέρδε δεν δέχτηκε και εκ των πραγμάτων μας οι δρόμοι μας χωρίζουν φιλικά», ανέφερε για τη μη ανανέωση της συμφωνίας με τον Βαλβέρδε.

Αναφορικά με τα σενάρια για πρόσληψη του Τιμούρ Κετσπάγια, είπε: «Ο Δημήτρης Θεοδωρίδης φεύγει για το εξωτερικό όπου θα μιλήσει με 2-3 προπονητές. Προφανώς θα έγινε το ραντεβού που αναφέρουν οι εφημερίδες, όμως δεν υπάρχει καμία συμφωνία με τον Κετσπάγια και οποιονδήποτε άλλο προπονητή.

Πρόεδρε πάμε πάσο, εκτός αν μας κάνεις κάνα χουνέρι αλά τούρκα με Τερίμ.

Παρασκευή, Μαΐου 08, 2009

Κι όμως: τα αδικήματα «εξαλείφονται»


Είτε με ακέραιους δικαστές είτε με ελληνικούς νόμους περί ευθύνης υπουργών. Μου χα χα χα χα!

« Δε βλέπω το λόγο γιατί να μην είμαι υποψήφιος»


«Ο πρόεδρος του κόμματος μόνο μπορεί να πει αν κάποιος θα είναι υποψήφιος. Δε βλέπω το λόγο γιατί να μην είμαι υποψήφιος, δεν έχω κανένα αρνητικό μήνυμα από εκεί που πρέπει να το έχω». Θόδωρος Ρουσόπουλος, στον Αθήνα 984.

Η δήλωση κερδίζει επάξια το 1ο βραβείο αλαζονείας και αδικαιολόγητης έπαρσης.

Είναι τόσο εύκολο να υπενθυμίσεις στον κ. Ρουσόπουλο τους λόγους που θα μπορούσαν να τον αποτρέψουν από το να είναι υποψήφιος ώστε θα αποφύγουμε να τους παραθέσουμε.

Θα ομοίαζε με κλοπή εκκλησίας.

Ωστόσο, δεν γίνεται να μην μπεις στον πειρασμό να υπενθυμίσεις στον κ. Ρουσόπουλο ότι κάτι παραλείπει στο συλλογισμό του:

Τα αρνητικά μηνύματα «από εκεί που πρέπει να τα έχει κάποιος» δεν αποστέλλονται μόνο από τις πρωθυπουργικές κατοικίες.

Κάπου στο βάθος της σκέψης του πρέπει να στριμώξει την ιδέα ότι και οι λαοί έχουν τη σημασία τους στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες.

Δεν γεννήθηκαν για να είναι βαστάζοι της άρχουσας τάξης.

Κύριε Ρουσόπουλε, δεν τελειώνει το σύμπαν έξω από την περίφραξη του Μεγάρου Μαξίμου.

Υπάρχει ζωή εκεί έξω.

Ακόμα και οι γήινοι που δεν είναι πρωθυπουργοί, καναλάρχες, πρόεδροι, πρεσβευτές των ΗΠΑ, υπουργοί, επιχειρηματίες και βουλευτές, μέχρι νεωτέρας, έχουν κατοχυρωμένα τα δικαιώματά τους.

Στους γήινους περιλαμβάνονται οι Έλληνες, παρά την αρχαία δοξασία ότι καταγόμαστε από τον αστερισμό του Σειρίου.

Η γνώμη των Ελλήνων μετράει. Η ψήφος τους είναι πολύτιμη και το προϊόν του μόχθου τους είναι η πρώτη ύλη για την αδηφάγο φλόγα της κρατικής μηχανής.

Οπότε μπορείτε να παραλάβετε αρνητικά μηνύματα και από το εκλογικό σώμα, από τη μετεξέλιξη της αρχαίας «αγοράς».

Η αρνητικότητα των μηνυμάτων που δέχεται κάθε πρώην υπουργός είναι ευθέως ανάλογη με τον πρότερο κυβερνητικό βίο τους.

Κι όσο ο πρώην υπουργός υποκρίνεται ότι δεν τα ακούει τόσο ηχηρότερα γίνονται.

Πέμπτη, Μαΐου 07, 2009

Δεν υπάρχει αληθινή κρίση


Η κρίση είναι πρόσχημα (για απολύσεις και έκτακτο κρατικό παραδάκι).
Δεν εξηγείται διαφορετικά. Εδώ και δύο περίπου εβδομάδες οι χρηματιστηριακοί δείκτες σ’ όλο τον κόσμο κινούνται με ανοδικές τάσεις.
Η ανθρώπινη εμπειρία έχει αποδείξει ότι δεν υφίσταται κρίση χωρίς πτώση των δεικτών, μικρά και μεγάλα κραχ, και απούλητες μετοχές επιχειρήσεων που διατίθενται σε εξευτελιστικές τιμές.
Η πρώτη ηλιαχτίδα στην παγκόσμια οικονομική τάση έγινε ορατή όταν στις 16 Μαρτίου κυκλοφόρησε έκδοση του περιοδικού Newsweek με τίτλο «Buy! don’t believe the bears» (άρθρο του Barton Biggs), που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «Αγοράστε! Μην πιστεύετε τις Κασσάνδρες».
Αυτό έγινε. Με μικρά σκαμπανεβάσματα, οι δείκτες σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική ανεβαίνουν. Ταυτόχρονα, μεγάλες και ιστορικές επιχειρήσεις δηλώνουν αδυναμία να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, απειλούν με πτώχευση και συνεπακόλουθες ορδές ανέργων.
Οι τράπεζες απορρόφησαν πακτωλούς κρατικού χρήματος και αποδίδουν ελάχιστα στο κοινό.
Η χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση στον παγκόσμιο κανόνα.
Η αντιφατικότητα των εκδηλώσεων του φαινομένου εξηγείται μόνο αν πιστέψουμε ότι α) Το χρήμα πλέον έχει δεξαμενιστεί στις πισίνες και τους πισινούς των διεθνών συμμοριτών της κερδοσκοπίας. Λογικό το σχήμα. Μόνοι τους τα βγάζουν μόνοι τους τα τζογάρουν οι κουρσάροι των κεφαλαίων.
Υπάρχει ακόμα μία ευλογοφανής εξήγηση:
β) Δεν έχει ξεπαραδιαστεί απόλυτα ο πλανήτης. Απλά έχει βολευτεί ο μέσος… μεγαλοεπιχειρηματίας με το κρατικό χάδι των ενισχύσεων και το λαϊκό τρόμο του λουκέτου και της ανεργίας.
Ο εργάτης που νιώθει ένα βήμα πριν το πτωχοκομείο ή το πλησιέστερο παγκάκι (φορώντας την… στολή του άστεγου) υποκύπτει εύκολα σε έκτακτα μέτρα «ανάγκης» όπως είναι οι τρίμηνες απολύσεις, οι άδειες άνευ αποδοχών.
Δεν αντιδρά στις περικοπές μισθών.
Δεν κινητοποιείται όταν νομοθετούνται αντεργατικές πολιτικές.
Περιμένει να περάσει η μπόρα.
Η ειρωνεία του πράγματος είναι ότι μπορεί να έχει ήδη περάσει η μπόρα και να μην του το αποκαλύψουν ποτέ.

Κυριακή, Μαΐου 03, 2009

Όργιο σπατάλης στο Δημόσιο


Κοκτέιλ, δεξιώσεις, ατέλειωτες τηλεφωνικές κλήσεις, υπέρογκες δαπάνες για "ημερίδες" για την... Ισότητα και άλλα πολλά κρατικοξεφτιλίδικα, δημοσιεύονται σήμερα στην Espresso. Το άρθρο είναι δικό μου, ΑΑΑ΄΄΄, γάλακτος, ντόπιο και εγγυημένο.
Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ ή αγοράστε το φύλλο της Espresso.

Σάββατο, Μαΐου 02, 2009

Ολυμπιακός: νταμπλούχος και πάσης Ελλάδος


Με τέτοιους αγώνες νιώθεις λες και πήρες το Μουντιάλ. Συγχαρητήρια και στην ΑΕΚ. Πολέμησε γενναία. Με τέτοιους αγώνες ανακαλύπτεις ξανά το ποδόσφαιρο και θυμάσαι ότι δεν έχεις κάνει τσεκ απ.

Οι Αδιάβροχοι στο Τετράδιο


Μας έκανε την τιμή ο Δημήτρης Κανελλόπουλος, συντάκτης της Ελευθεροτυπίας και δημιουργός της εξαιρετικής ραδιοφωνικής στήλης Τετράδιο, να μας ζητήσει να απαντήσουμε στο ερωτηματολόγιο του Προυστ. Η συνέντευξη δημοσιεύεται στο site του συναδέλφου e-tetradio.gr. Κλικάρετε εδώ για να τη διαβάσετε.

Σκίστε με ν' αλλάξω ράφτινγκ




Μέγκλα περνάμε μάνα μου στην Ελλαδάρα. Αυτοθυσιαζόμαστε λίγο παραπάνω, αλλά χαλάλι.
(οι φωτογραφίες από το Πρώτο Θέμα)