ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΙΤ

O έγκριτος αναλυτής Μάνος Ηλιάδης επανέρχεται, με το νέο του βιβλίο «Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΙΤ», που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο «ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ» , στην παρουσίαση της νεοοθωμανικής πλέον MILLI ISTIHBARAT TEŞΚILATI (ΜΙΤ) και της κατασκοπευτικής της δραστηριότητος εναντίον της Ελλάδος, σε συνδυασμό με την τουρκική διείσδυση στις άλλες χώρες της περιοχής. Ταυτόχρονα όμως και αυτό είναι το αξιοσημείωτο δίνει μια νέα διάσταση της τουρκικής απειλής που έχει πλέον ξεφύγει από τα στενά όρια της στρατιωτικής, είναι ποιοτικά και ποσοτικά αναβαθμισμένη και μάλιστα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη για την πα-
τρίδα μας περίοδο, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά αλλά κύρια όταν οι θεσμοί της διέρχονται κρίση και βάλλονται πανταχόθεν.
Το 1998, ο Μάνος Ηλιάδης «τάραξε τα νερά» με την παρουσίαση του έργου του «Οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και η ΜΙΤ» ένα έργο που απετέλεσε για πολλούς ειδικούς εντός και εκτός Ελλάδος ένα μοναδικό εργαλείο μελέτης των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, της φιλοσοφίας που τις διέπει και τον ρόλο που έπαιζαν στην πολιτική του κεμαλικού κράτους μιας κατ’ επίφαση δημοκρατίας. Στην δεκαετία του 2000 συντελέσθηκαν σημαντικές κοσμογονικές καθ’ υπερβολή θα μπορούσε κάποιος να πει αλλαγές στην Τουρκία που ήδη την έβαλαν στην μετακεμαλική εποχή αλλά και σηματοδοτούν την χαραυγή μιας φαινομενικά μετριοπαθούς (μέχρι τώρα) ισλαμικής περιόδου, απροσδιόριστης ακόμη αντοχής και διάρκειας.

Από τις εξελίξεις αυτές δεν ήταν δυνατό να  μείνει ανεπηρέαστη και η ΜΙΤ, κάτι που προφανώς έγκαιρα διέγνωσε ο έμπειρος αναλυτής και συγγραφέας ώστε να αποτελέσει πρόκληση για συμπλήρωση του πολύτιμου έργου του αλλά και ταυτόχρονα «εργαλείο» για τους ειδικούς. Έτσι λοιπόν όλοι εμείς, ειδικοί και μη, έχουμε την ευκαιρία μελετώντας το έργο αυτό να παρουσιάζεται μπροστά μας το «πάζλ» της νεοοθωμανικής Τουρκίας φωτισμένο σε μια ιδιαίτερη και κρυφή πτυχή της, που όμως πάντα έπαιζε και θα παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του εσωτερικού πολιτικού σκηνικού αλλά και βασικό εργαλείο ασκήσεως εξωτερικής πολιτικής.

    

Μελετώντας το πόνημα αυτό του Μάνου Ηλιάδη έχουμε πολλά να κερδίσουμε  σαν γνώση καθώς:

Στο πρώτο μέρος περιγράφεται η ΜΙΤ σαν υπηρεσία πληροφοριών στην οργανωτική της διάσταση και τις μεταβολές που συντελέσθηκαν σε αυτή στην δεκαετία του 2000 (παρουσίαση όλων των οργανογραμμάτων 1998 - 2011), με την σφραγίδα της διακυβερνήσεως Ερντογάν και ιδιαίτερα μετά το 2005. Εκεί λοιπόν είναι το ενδιαφέρον γιατί την περίοδο μετά το 2005 είναι η μεγάλη σύγκρουση μεταξύ Ερντογάν – ισλαμιστών και κεμαλιστών από την άλλη, που με αφορμή την αποκάλυψη της υποθέσεως της ERGENEKON η κυβέρνηση σταδιακά έθεσε την ΜΙΤ υπό τον έλεγχό της με κατάλληλη και σταδιακή αναδιοργάνωση («μέθοδος του σαλαμιού»), τοποθέτηση του στενού συνεργάτη του Νταβούτογλου  Χακάν Φιντάν ως διοικητή της. Στην συνέχεια αυτός, με βάση την εμπειρία του την εκπαίδευση του αλλά κυρίως τις κατευθύνσεις της πολιτικής ηγεσίας αναθεώρησε τον προσανατολισμό, τους στόχους, τις αποστολές και ανέδειξε τον ηγετικό της ρόλο στο εσωτερικό και σε βάρος των στρατιωτικών, με πυρήνα τις βασικές θέσεις του για κεντρικό έλεγχο της κοινωνίας πληροφοριών μέσω ενός νέου πλέγματος με σαφή διάκριση εσωτερικό – εξωτερικό (σελ 74)

Το οργανωτικό μοντέλο της ΜΙΤ παρουσιάζεται στην σελ 82 με τέσσερις υπαρχηγούς, και διαχωρισμό του Κλάδου της  κατασκοπίας σε εξωτερικό, σε αντικατασκοπία - ασφάλεια στο εσωτερικό και ιδιαίτερο κομμάτι τις τεχνολογικές πληροφορίες αλλά και την συλλογή με ηλεκτρονικά μέσα.

ΟΡΓΑΝΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΜΙΤ ΤΟ 2011

Ουσιαστικά δηλαδή η ΜΙΤ είναι τρεις υπηρεσίες «σε συσκευασία μιας» με κοινή τεχνική και διοικητική – διαχειριστική υποστήριξη αλλά πάντα υπό τον έλεγχο και την καθοδήγηση του εκλεκτού της νεοοθωμανικής ελίτ, που υποστηρίζεται από ανάλογο και κατάλληλο επιτελείο ανεξάρτητο των επιχειρησιακών και υποστηρικτικών κλάδων - υπηρεσιών.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που αποκαλύπτεται στο νέο τόμο, είναι η ένταξη της Διοικήσεως Ηλεκτρονικών  Συστημάτων του Γενικού Επιτελείου (προσωπικό και μέσα) στην ΜΙΤ την οποία αναδεικνύει κυρίαρχο στην κοινωνία των πληροφοριών στην Τουρκία, με ταυτόχρονη αποδυνάμωση των στρατιωτικών, με μοναδικές δυνατότητες στον κυβερνοπόλεμο και στις υποκλοπές, χρήσιμο εργαλείο στην αποδυνάμωση των πολιτικών αντιπάλων ιδιαίτερα στην παρούσα περίοδο αλλαγής σκυτάλης πολιτικής ηγεμονίας.
Επαναπροσδιορίζει:

·                Τις περιοχές ενδιαφέροντος από τον Καύκασο και την Κασπία, και τα Βαλκάνια, μέχρι την Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή, την Αφρική, την Ερυθρά τον Κόλπο του Άντεν φτάνοντας μέχρι τον Ειρηνικό.

·                Τις αποστολές με αφορμή τις οργανωτικές μεταβολές αλλά με στόχο την κατάλληλη υποστήριξη του νεοοθωμανικού δόγματος «Νταβούτογλου»

Επίσης ο συγγραφέας αναφέρει: «Η τεκμαιρόμενη υποστήριξη του νέου αρχηγού της ΜΙΤ από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Α. Γκιούλ, τον πρωθυπουργό Ρ. Τ. Ερντογάν και τον ΥΠΕΞ Α. Νταβούτογλου, τρεις βασικούς πόλους εξουσίας του συστήματος Ερντογάν, εκτιμάται ότι θα οδηγήσει σύντομα σε μια αναδιοργάνωση και αλλαγές στη ΜΙΤ, οι οποίες ενδεχομένως θα έχουν αντίκτυπο τουλάχιστον στον μηχανισμό πληροφοριών του Γενικού Επιτελείου, αν όχι και σε ολόκληρο το πλέγμα των τουρκικών υπηρεσιών πληροφοριών και ασφαλείας της Τουρκίας.», κάτι που πολύ γρήγορα επιβεβαιώθηκε όταν πριν λίγες ημέρες ο Χακάν Φιντάν παρουσίασε στην πολιτική ηγεσία και στον Αρχηγό των ΤΕΔ το νέο επιχειρησιακό σχεδιασμό της.
Ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο που αποκαλύπτει ο Μάνος Ηλιάδης είναι ο Π/Υ της ΜΙΤ και η κατακόρυφη αύξηση που παρατηρείται κάθε χρόνο και ιδιαίτερα από το 2005 (σελ. 101), κάτι που δικαιολογείται μόνο ως επιβεβαίωση του ηγεμονικού ρόλου της ΜΙΤ στην προσπάθεια της τουρκικής ηγεσίας για να αναδειχθεί η Τουρκία σε περιφερειακή δύναμη από τον Ειρηνικό μέχρι την Αδριατική δηλαδή σε όλο το γεωγραφικό χώρο που κατοικούν μουσουλμανικοί πληθυσμοί, που είναι ο χώρος παγκοσμίου εμπορικού και ενεργειακού ενδιαφέροντος  αλλά και πεδίο έντονων αντιπαραθέσεων και συγκρούσεων.

Εδώ κρίνεται σκόπιμο να σημειωθεί ότι η αναδιοργάνωση της ΜΙΤ έχει συμπεριληφθεί στο «Νέο Όραμα» (Yeni Vision) της γενικότερης αναδιοργανώσεως του τουρκικού κράτους (σελ 104), που αναδεικνύει και το μέγεθος της σημασίας που αποδίδεται στο ρόλο της.

Αξίζει να μελετηθεί από τον αναγνώστη η στατιστική αναφορά της συνθέσεως του προσωπικού της που το 76% ανήκει στην ηλικιακή ομάδα 26 – 45 και περίπου 80% άνδρες (σελ. 105). 

Στο κεφάλαιο 7 παρουσιάζεται η συνεργασία της ΜΙΤ με τις άλλες υπηρεσίες του κράτους αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύει την όσμωση της συγκρούσεως των δύο πόλων κεμαλιστών – ισλαμιστών, φωτίζοντας  σε σημαντικό βαθμό τις σκοτεινές πτυχές της.

Στο επόμενο κεφάλαιο περιγράφεται η σχέση της ΜΙΤ με τις ξένες υπηρεσίες 

σε τέσσερις ουσιαστικά άξονες:

·                Υποστήριξη των στρατηγικών επιλογών της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στις σχέσεις με το Ισραήλ, το παλαιστινιακό και το Ιράν.

·                Διείσδυση στις χώρες γεωπολιτικού ενδιαφέροντος.

·                Υποστήριξη των επιχειρήσεων της ΜΙΤ σε βάρος της Ελλάδος και περιθωριοποίηση τη

·                Υποστήριξη των επιχειρήσεων της εναντίον των Κούρδων και του ΡΚΚ  

Στο δεύτερο μέρος περιγράφεται η δράση της ΜΙΤ στο εξωτερικό όπου αναφέρονται συγκεκριμένα περιστατικά κατασκοπευτικής δράσεως που εκτείνονται σε όλη την περιοχή που έχει καθορισθεί ως ο χώρος γεωπολιτικού ενδιαφέροντος με έμφαση δραστηριοτήτων στον Καύκασο, την Κεντρική Ασία την Μέση Ανατολή, τα Βαλκάνια και την Βορ Αφρική, αλλά και τις ΗΠΑ, όπου οι επιχειρήσεις είναι για την δημιουργία ευνοϊκού κλίματος υπέρ των τουρκικών θέσεων με την χρησιμοποίηση πολιτισμικών οργανώσεων, αλλά και την συλλογή τεχνολογικών πληροφοριών ακόμη και σχετικών με πυρηνική τεχνολογία. ξέπλυμα μαύρου χρήματος (υπόθεση Έντμοντς σελ 153 -164)

Στη δράση στα Βαλκάνια περιγράφεται λεπτομερώς η διείσδυση και συνεργασία κατά χώρα και η υποστήριξη - υπόθαλψη κάθε διενέξεως και ενέργειας εναντίον της Ελλάδος.

 

Σε ότι αφορά στην δραστηριότητα κατά της Ελλάδος με τα στοιχεία που παρατίθενται :

·                Υπάρχει μια ασυμβατότητα μεταξύ του τεράστιου αριθμού περιστατικών στρατιωτικής κατασκοπίας και της υποτιθέμενης από ελληνικής πλευράς επιφανειακής βελτιώσεως των σχέσεων την τελευταία δεκαετία και αποκαλύπτει την αποδοχή από τούρκους αξιωματικούς την ύπαρξη παραστρατιωτικών υποδομών στην Ελληνική Θράκη για εκτέλεση ανατρεπτικών – ανορθοδόξων ενεργειών στα μετόπισθεν του Δ’ΣΣ (σελ 293).

·                Υπό το προσωπείο της οικονομικής συνεργασίας και με την επίκληση της οικονομικής κρίσεως στη χώρα μας κρίνεται επωφελής για την οικονομία μας, στην ουσία όμως υποκρύπτεται μια στοχευμένη τουρκική πολιτική για τον έλεγχο της ελληνικής οικονομίας σε στρατηγικό επίπεδο, με αιχμή του δόρατος την ΖΙRΑΑΤ BANKASI.

·                Είναι σε εξέλιξη μια χωρίς προηγούμενο θρησκευτική διείσδυση και συγκεκριμένα:

ü             Έχουν ήδη εξισλαμισθεί περίπου 600 έλληνες

ü             Ο ψευτομουφτής της Ξάνθης ΜΕΤΤΕ επιδιώκει να αναγορευθεί σε «Αρχιμουφτή» όλων των μουσουλμάνων που διαβιούν στην Ελλάδα. Προς τούτο ο ίδιος και άνθρωποι του έχουν συχνές επαφές με τους Άτυπους Χώρους Προσευχής (ΑΧΠ – παράνομα τζαμιά) που έχουν δημιουργηθεί στην Αττική.

ü             Αξίζει να δούμε και να μελετήσουμε την χαρτογράφηση των μετωπικών οργανώσεων που έχει γίνει και ιδιαίτερα να σταθούμε στο πολύ επικίνδυνο κίνημα του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, την πνευματική και άλλη σχέση του με την παρούσα πολιτική ελίτ που κυβερνά την Τουρκία αλλά και την προσπάθεια που έχει γίνει τον τελευταίο καιρό να ιδρύσει σχολεία του μετριοπαθούς Ισλάμ στην Ελλάδα, τα οποία βέβαια θα εντάξει στο δίκτυο των περίπου 1000 σχολείων του ανά τον κόσμο.

Σε ότι αφορά την τουρκική απειλή πρέπει να καταλάβουμε όλοι επιτέλους και κυρίως οι πολιτικοί ταγοί μας ότι:

ü    η Τουρκία, είτε την κυβερνούν κεμαλιστές, είτε οι κατ’ επιφαση μετριοπαθείς ισλαμιστές, επιδιώκει με κάθε τρόπο και μέσο την περιθωριοποίηση της Ελλάδος και την εν τέλει δορυφοριοποίηση της

ü    και πώς τα τελευταία χρόνια η τουρκική απειλή μέσω της εφαρμογής της στρατηγικής της ήπιας ισχύος έχει τέτοια ποιοτικά χαρακτηριστικά που την καθιστούν περισσότερο επικίνδυνη για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

Εν τέλει, όσοι βλέπουμε πέρα από την πολιτική «του ζεϊμπέκικου» διαπιστώνουμε, δυστυχώς για εμάς, μέσα από όλα αυτά και ιδιαίτερα όπως εύστοχα περιγράφονται από τον Μάνο Ηλιάδη ότι η τουρκική απειλή πλέον έχει διαφοροποιηθεί από κύρια στρατιωτική σε μια πολυδιάστατη απειλή διαβρώσεως και επηρεασμού με την άσκηση της «ήπιας ισχύος», γι’αυτό και πιο επικίνδυνη, σε οικονομική – πολιτισμική – πολιτική με στόχο την δορυφοριοποίηση της Ελλάδος στην νεοοθωμανική «αυτοκρατορία».

Εν κατακλείδι το έργο του Μάνου Ηλιάδη, αποτελεί μοναδικό πόνημα εδώ και χρόνια για την δραστηριότητα των τουρκικών υπηρεσιών και των οργανώσεων εθνικιστικών και ισλαμικών που διακρίνονται από την ιδεολογία του ισλαμοφασισμού, κάτι που τον κατατάσσει ψηλά για την εγκυρότητα του παγκοσμίως.

---

[1] Σελίδες 312, τιμή 20 €