Το ζιβάγκο-για πρώτη φορά στα χρονικά- τονε στένευε. Στην πραγματικότητα τον έπνιγε. Παρακολουθούσε από τους Ουρανούς τα τεκτενόμενα στην Ελλάδα και αν δεν είχε αφήσει ήδη προ πολλού, τον μάταιο τούτο κόσμο, θα φλέρταρε σοβαρά με την ιδέα να το κάνει τώρα!
Δεν ήταν τόσο που η χώρα είχε μετατραπεί σε στούντιο με καλεσμένους Ντινόπουλο, Άδωνι και Κωνσταντοπούλου. Δεν ήταν που οι συντάξεις και οι μισθοί θύμιζαν χαρτζιλίκι της Σοφούλας του, στα μικράτα της. Ήταν κυρίως που το μπάχαλο όλο τούτο, είχε γεννήτορα το Γιωργάκη...
Αυτό το παιδί από μικρό έφερνε την καταστροφή. Η διευθύντρια του παιδικού σταθμού στο Καστρί, είχε αρνηθεί με θάρρος και παρρησία να τον δεχθεί τη δεύτερη χρονιά στην τάξη με τους λοιπούς γόνους, λόγω μιας ανυπόστατης φήμης που τον ήθελε να έχει βουλώσει-εξ’ αμελείας- όλα τα σιφόνια του κτίσματος με πλαστελίνη. Όλο το σόι είχε μανιασμένα προσπαθήσει να τον αποτρέψει από την ενασχόλησή του με τα κοινά και τον είχε κατευθύνει προς κάθε είδους αθλοπαιδιά. Βρε τι ποδήλατα του φέρανε, τί κανό του πήρανε, τι τραμπολίνα και μπρατσάκια τον εφοδίασαν, αυτός τίποτα! Το γονίδιο της πολιτικής το είχε μέσα του και εξάσκησε- παρά τις καθολικές αντιρρήσεις του περίγυρου- το λειτούργημα. Με τα γνωστά, σε όλους μας αποτελέσματα!
Ο Αντρέας ήταν σκασμένος. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, έδειχναν το ΠΑΣΟΚ να προσεγγίζει, μετά βίας, το 5%. Πενταδάκτυλος και αυτή με τα ζόρια και τα παρακάλια. Ο Γιωργάκης, γιος του ήταν. Αίμα του. Αλλά τονε πίκρανε! Πήρε ένα κόμμα διαμάντι και το καμε «να χαμε να κλαίγαμε».. Ήρθε μετά κι ο άλλος, ο ποινικολόγος του ελέους, και τα καμε ακόμα πιο ρόιδο! Πήρε τον ημιλιπόθυμο «ασθενή» και τον έστειλε συστημένο στα θυμαράκια.
Αυτός όμως ήταν πατέρας- ιδρυτής και δε θ’ άφηνε το σπλάχνο του αβοήθητο. Θα πέρναγε από κάστινγκ όλους τους υποψήφιους δελφίνους και θα έδινε ώθηση και ρεύμα στην ΠΑΣΟΚάρα!
Η λίστα ήταν σύντομη, και αν ήθελες να είσαι καλοπροαίρετος, περιεκτική:
Χρυσοχοϊδης. Το προφίλ του γοητευτικού αγοριού είχε πληγεί μ’ εκείνη την επιπόλαιη υπόθεση της αδιαβασιάς... Του είχε αποδοθεί το παρατσούκλι «ο Κύριος ΑΜΕΛΕΤΗΤΟΣ» και άντε να πείσεις το λαό ότι ο Μιχαλάκης δεν ήταν γκουρού της κουκουρουκιάς και της επιπολαιότητας.
Αννούλα του φωτοτυπικού. Μερικές χιλιάδες βιβλία, τα οποία οι μαθητές τα είχαν -με το συμπαθιο κιόλα- χεσμένα, απεδείχθησαν ικανά να πλήξουν το γόητρό της! Ούτε η αύξηση του τζίρου των φωτοτυπάδικων, ούτε η Λέσχη Μπίλντερμπέργκ, μπόρεσαν να τη σώσουν από τους κακοπροαίρετους κριτές και τους οχτρούς της.
Λοβέρδος. Ό,τι και να πει κανείς λίγο, ό,τι και να κάνει περιττό. Δημιούργησε τον ΕΟΠΠΥ και τα βάσανα του ασθενή δεν έχουν τέλος. Φιλόδοξος και αριβίστας, υπήρξε ο εμπνευστής του πρωτοποριακού συστήματος αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων υγείας, με τίτλο «κάθομαι σπίτι μου κι αν δεν μου περάσει κρατάω την αναπνοή μου για να σκάσω»!
Όλοι ακατάλληλοι. Μοναδική εναλλακτική, να στραφεί στα outsiders:
Φώφη: Καλοσχηματισμένη και γοητευτική ύπαρξη με παρελθόν, παρόν και μέλλον! Χειρίστηκε με περίσσια δυναμικότητα τη θέση του εκπροσώπου κόμματος και μάγεψε τα πλήθη με τη συγκρατημένη επιθετικότητα και την καλά δομημένη επιχειρηματολογία της:βου και α βα και τα παιδιά του Ζεβεδαίου ποιον είχανε πατέρα!
Σαχινίδης: Δεν είχες και τίποτα εξοργιστικά άκυρο να του προσάψεις, πέραν της απώλειας των αρχείων του Γενικού Λογιστήριο του Κράτους, τα οποία αφορούσαν στις οφειλόμενες, από το Γερμανικό κράτος, πολεμικές αποζημιώσεις. Τα αρχεία μπορεί να έκαναν φτερά, να μας άφησαν στα κρύα του λουτρού και Κύριος οίδε πού να βολόδερναν αλλά ο Φίλιππας τολμηρός και αισιόδοξος από τη φύση του, δεν επέτρεπε σε κάτι τέτοιες λεπτομέρειες να του χαλάσουν τη διάθεση!
Last but not least άλλος ένας Φίλιππος, ο Πετσάλνικος! Δικηγόρος απ΄ τους λίγους-έστω και αν δεν είχε επί της ουσίας εξασκήσει το επάγγελμα. Πλούσια πολιτική δράση, βουλευτής και υπουργός (παρόλο που-κατά γενική ομολογία- τα χε κάνει μούτι στην υπόθεση Οτσαλάν), πρώην Πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου και στο παρά τσάκ Πρωθυπουργός! Αν κατάφερνε να κερδίσει την κούρσα της διαδοχής, θα είχε την ευκαιρία να ολοκληρώσει και το όραμά του: το Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης, στο Γράμμο με τις σουίτες και τα σπα, που τόσο αναίσχυντα είχαν αποκαλύψει στα ανθρωποφάγα ΜΜΕ οι «συνάδελφοί» του. Μη σου πω οτι θα κάνε πρότυπο χιονοδρομικό κέντρο τη γενέτειρά του το Μαυροχώρι Καστοριάς! Σκεφτόταν μάλιστα να το μετονομάσει σε St MaurochoRitz για να μπουρδουκλώνονται οι αλλοδαποί και να νομίζουν οτι είναι κάτι αντίστοιχο της Ελβετίας.
Ο Αντρέας κοίταξε με βλέμμα, συγκρατημένα βλοσυρό, τη λίστα. Τη διάβασε, την ματαδιάβασε, την έφερε από δω, την έφερε από κει, αλλά ένα κακό προαίσθημα, του κατέτρωγε τα σωθικά. Η πενταδάκτυλος θα γινόταν Τριάς και θα κατέληγαν να διαλυθούν ανησύχως και αναξιοπρεπώς.. Λύση δε διαφαινόταν πουθενά. Να ταν τουλάχιστον εύκαιρος ο Ακης! Θα έδινε μια αίγλη στο κόμμα με τις ρόμπες του από Ιαπωνικό μετάξι, το νεοκλασσικό με τα φίνα Πεντελικά μάρμαρα και τα μπελούγκα του! Όπως και να χε η κατάσταση ήταν εκτάκτου ανάγκης και η αντιμετώπισή της έχρηζε αμέσου επεμβάσεως. Ένα μόνο μπορούσε να κάνει για τη σωτηρία του κόμματος και της Πατρίδος! Ήλπιζε να το αποφύγει και να απολαύσει την ηρεμία και τη γαλήνη που του είχε εξασφαλίσει ο Άλλος Κόσμος, αλλά δεν του έμενε τίποτα άλλο παρά να ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου